Hann er bíllaus en býr á Laugarnesvegi og ákvað því að ganga út í útibú Landsbankans í Borgartúni. Í grein í Morgunblaðinu í dag segir Magni frá þessu og segist hafa farið í hraðbanka í Landsbankanum þar sem hann tók 10.000 krónur út til að greiða reikninginn.
Þegar hann komst að hjá gjaldkera fékk hann elskulegt viðmót og rétti honum reikninginn og seðlana. Þá spurði gjaldkerinn hvort hann ætti reikning hjá Landsbankanum. Því svaraði Magni neitandi.
„„Þá getur þú ekki greitt þennan reikning hér.“ Ég spyr þennan kurteisa gjaldkera hvort íslenskir peningar séu ekki gildir hjá þeim og hvort ég geti þá greitt með kreditkorti. „Já,“ svarar gjaldkerinn. Ég tek upp kreditkortið, hið sama og ég var að taka peningana út á, og rétti gjaldkeranum. „Æ, æ,“ segir gjaldkerinn. „Þetta kort er ekki gefið út af Landsbankanum og þess vegna get ég ekki tekið það,“ segir Magni því næst.
Hann spurði því hvort hann gæti greitt reikninginn ef hann opnaði reikning á sínu nafni og legði peningana, sem hann tók út úr hraðbanka Landsbankans skömmu áður, inn á hann.
Eftir smá athugun sagði gjaldkerinn það vera í lagi og fékk Magni langan lista sem hann þurfti að fylla út með upplýsingum um sjálfan sig.
„Þá kemur lokaspurning. „Hvaðan koma peningarnir sem þú ert að leggja inn?“ Mitt svar: „Þeir eru úr hraðbanka ykkar og ég tók þá út úr honum fyrir u.þ.b. 25 mínútum.“ Þetta var loksins samþykkt og ég gat greitt Rauða krossinum reikninginn. Nú er spennandi hvort ég fæ afgreiðslu í „banka allra landsmanna“ ef ég kem í Borgartúnsútibúið,“ segir hann að lokum.
