Hæstiréttur hefur hafnað beiðni dæmds nauðgara um áfrýjun til dómstólsins. Maðurinn var dæmdur til 18 mánaða fangelsisvistar og greiðslu miskabóta upp á 2 milljónir króna fyrir að hafa brotist inn í hús og nauðgað konu. Maðurinn var ákærður fyrir að hafa ruðst inn á heimili konunnar og klætt hana úr nærbuxunum á meðan hún lá sofandi í sófa. Þá hafi hann káfað á og sleikt kynfæri hennar en konan gat ekki spornað við verknaðinum sökum svefndrunga og áhrifa svefnlyfs.
Í Landsrétti tókst ákæruvaldinu ekki að sanna að maðurinn hefði klætt konuna úr nærbuxunum né káfað á kynfærum hennar. Hins vegar var framburður konunnar um að hún hefði vaknað upp við að maðurinn var að sleikja á henni kynfærin metin trúverðugur auk þess sem verknaðurinn átti sér stoð í SMS-um og öðrum gögnum. Var maðurinn því sakfelldur fyrir húsbrot og nauðgun.
Lögmaður hins dæmda reyndi að færa rök fyrir því að Hæstiréttur ætti að taka málið fyrir því að mikilvægt væri að fá úrlausn dómstólsins um aðferð Landsréttar við sönnunarmat á framburði brotaþola. Þá geti verið fordæmisgefandi hvort það að sleikja kynfæri utan klæða geti talist brot á tilteknu ákvæði (2. málsgrein, 194.grein) almennra hegningalaga. Að auki kunni að hafa verulega almenna þýðingu að fá úrlausn Hæstaréttar um beitingu þess ákvæðis þegar ekki liggi fyrir neinar upplýsingar um ástand brotaþola aðrar en frásögn hennar sjálfrar.
Þá hafi málsmeðferð verið verulega ábótavant í héraði og fyrir Landsrétti.
Hæstiréttur féllst ekki á þessi rök, eins og áður segir, og úrskurðaði að hafna beiðni um áfrýjunarleyfið.
