Ritstjóri DV bankar á dyr í reisulegu húsi í vesturbæ Reykjavíkur í miðjum stormi. Viðeigandi að vindar geisi í þann mund sem ritstjóri fer á fund völvunnar til að skyggnast inn í nýja árið.
Völvan er dul á svip og býður ritstjóranum varla góðan daginn. Það er þungt yfir henni, hún er í hálfgerðum trans. Hún vill engar málalengingar. Kona að detta í miðjan aldur, í víðum gallabuxum og prjónaðri peysu. Ósköp venjuleg, þannig séð, þótt innra með henni búi yfirnáttúrulegir kraftar. Hún vísar ritstjóra til sætis og eina sem hún fer fram á er að allt sem hún segi verði handskrifað á blað. „Engin upptökutæki hér,“ segir hún lágum rómi. „Ég hef aldrei vanist slíkum apparötum.“
Ritstjóri sest niður andspænis völvunni sjálfri. Hann ætlar að brydda upp á samræðum en völvan sýnir það með líkamstjáningu sinni að hún hafi engan tíma fyrir svoleiðis kurteisi. Hún vill koma sér beint að efninu.
Völvublað DV er komið út og venju samkvæmt er þar að finna spá völvunnar fyrir næsta ár. Nú rennur árið 2020 í garð eftir nokkra daga og því ekki úr vegi að kanna hvað völvan hefur að segja. Hér að neðan er gripið niður í kafla þar sem völvan tjáir sig meðal annars um Bjarna Benediktsson og aðstoðarkonu hans, Svanhildi Hólm, en bæði hafa verið nokkuð í umræðunni að undanförnu.
Við gefum völvunni orðið:
„Á Alþingi ríkir undarlegt ástand þar sem heilindi hafa sennilega aldrei verið minni, menn níða skóinn hver af öðrum ef færi gefst. Fá þörf mál verða á dagskrá og enn færri ná afgreiðslu þannig að segja má að vorþingið verði sami grautur í sömu skál flesta daga,“ segir hún.
„Bjarni Benediktsson á erfitt ár fram undan á nánast öllum vígstöðvum. Hann ræður illa við formannshlutverkið í Sjálfstæðisflokknum og fjármál eru að valda honum vandræðum. Ég held þó að hjónabandið haldi á þeim bæ. Bjarni hættir sem formaður Sjálfstæðisflokksins þegar hann missir Svanhildi Hólm í klær RÚV. Það fyrsta sem hann gerir þegar hann tilkynnir afsögn sína er að mæta í drottningarviðtal í Mannlífi til að reyta Davíð Oddsson til reiði í Hádegismóum. Það á eftir að draga dilk á eftir sér. Formannskjörið í Sjálfstæðisflokknum verður spennandi og margir bjóða sig fram. Enn og aftur verður Páll Magnússon fúll yfir að hreppa ekki hnossið, en það verður ung kona sem kosin verður. Valið stendur á milli Þórdísar Kolbrúnar Reykfjörð Gylfadóttur og Áslaugar Örnu. Hins vegar á nýr kandídat, sem fáir þekkja, eftir að stríða þeim aðeins. Vandræðagangur sem reynt er að breiða yfir af fremsta megni verður í pólitískum flokkum vegna foringjaleysis. Verst er þar ástandið í Sjálfstæðisflokknum en litlu skárra á mörgum öðrum stöðum.“
