Reynir Traustason, fjölmiðlamaður og farastjóri, mun þetta árið í annað sinn á lífsleiðinni eyða jólunum fjarri stórfjölskyldu sinni. Fyrri jólin sem hann eyddi fjarri sínum nánustu voru þegar hann var á sjó og fór í túr skömmu fyrir jól. Frá þessu greinir hann í færslu á Facebook

„Ég hef aðeins einu sinni á ævinni eytt jólum fjarri fjölskyldu. Þá fór ég túr á togara. Byrjunin lofaði ekki góðu því það varð dauðsfall um borð.“

Reynir segir að jólin á togaranum hafi verið undarleg, jafnvel óraunveruleg.

„Eina tilbreytingin var sú að veiðarfærin voru ekki í sjó um sexleytið þegar jólin voru hringd inn í landi. Á Halamiðum var engin jól að sjá, aðeins glottandi máni sem gægðist á milli skýja. Inni í borðsal sat öll áhöfnin og raðaði í sig hamborgarhrygg og tilheyrandi. Gárungi af stýrimannsvaktinni sprengdi kínverja undir veisluborðinu þar sem döpur áhöfn í hafsauga var á valdi minninga um liðin jól og félaga sem var fallinn frá. Bátsmaðurinn fékk áfall við sprenginguna og var í koju næstu sólarhringana.“

Reynir segir það marg kveðna vísu í fjölmiðlum í aðdraganda jóla að fólk þyrfi að staldra við og njóta. 

„Helsta klisja fjölmiðla á aðventu er að fólk eigi að staldra við og njóta í stað þess að þeytast um í leit að jólaandanum. Fæstir hlusta á hollráðasíbyljuna. Nú eru runnin upp önnur jólin á lífsleiðinni sem ég verð fjarri stórfjölskyldunni. Að þessu sinni er það þó ekki togari. Það verður heldur ekkert stress en það varður bæði notið og þotið. En, eins og á sjónum í gamla daga, verða engin spariföt.“