Afbrigði í erfðaefni sem hefur verið tengt við geðklofa og einhverfu eykur líkur einstaklings á að hafa ADHD taugaröskunina, samkvæmt stórri rannsókn Íslenskrar erfðagreiningar.
Rannsóknin fann átta eintakabreytileika – brottfelling og tvöföldun stórra litningasvæða- sem eru algengari hjá einstaklingum með ADHD heldur en í einstaklingum sem ekki eru með taugaröskunina. Þessir sömu eintakabreytileikar hafa áður verið tengdir við einhverfu og geðklofa. Þessar breytingar skerða hæfni þessara einstaklinga til að leysa ýmis verkefni og raskað starfsemi hugans.
Rannsóknin styður þá kenningu að einhverfa, geðklofi og ADHD hafi sambærilegar erfðafræðilega rót.
Í rannsókninni var erfðaefni frá tæplega 9000 einstaklingum, börnum og fullorðnum frá bæði Íslandi og Noregi. Leitað var eftir því hvort ADHD einstaklingarnir væru með sömu eintakabreytileikana og höfðu áður verið tengdir við einhverfu, geðklofa eða bæði.
Niðurstaða rannsóknarinnar var að 2 prósent þátttakenda með ADHD voru með að minnsta kosti einn eintakabreytileikanna, en aðeins 1 prósent þátttakenda í samanburðarhóp. Þessi niðurstaða bendir til að afbrigðin í erfðaefni finnist í um 1 af hverjum 50 einstaklingum með ADHD. En þykir þessi niðurstaða afar merkileg.
Af þeim 19 eintakabreytileikum sem leitað var af eru fimm svo sjaldgæfir að engar ályktanir má draga af tengslum þeirra við ADHD, en átta þeirra hins vegar virðast töluvert auka líkur á ADHD.
