Karlmaður var dæmdur í Héraðsdómi Reykjavíkur í dag í tveggja og hálfs árs fangelsi fyrir að nauðga þáverandi sambýliskonu sinni á meðan 12 ára sonur hennar var í næsta herbergi og heyrði hvað fór fram.

Þau voru saman í tvö ár og á þeim tíma beitti sambýlismaðurinn hana, að hennar sögn, miklu ofbeldi. Hann bæði lamdi hana og beitti kynferðislegu ofbeldi. Vitni í málinu, sem konan hafði greint frá aðstæðum sínum, kom fyrir dóm og greindi frá vitneskju sinni um málið:

„Hafi hún sagt að hann hefði hótað sér og sagt að þetta væri skylda hennar. Hún ætti að vera heima og sofa hjá ákærða óháð því hvort hún vildi það eða ekki. Einu sinni hafi brotaþoli hringt og sagt að hún væri búin að gráta í hálfa klukkustund. Hafi ákærði beðið eftir að sonur brotaþola væri sofnaður. Hafi hann komið inn til hennar, klætt hana úr bol og nærbuxum, þrýst henni í rúmið og haft við hana samræði.“

Sambýliskonan hafði leitað bæði til Kvennaathvarfsins og Bjarkahlíðar vegna ofbeldisins og verið þar hvött til að hafa samband við lögreglu og kæra sambýlismanninn. Hún reyndi það eitt sinn en brást kjarkur þegar kom að því að tala við lögreglu. Hún óttaðist viðbrögð sambýlismannsins.  Í Bjarkarhlíð gat hún sótt opna fundi fyrir konur frá Póllandi, en bæði hún og sambýlismaðurinn eru frá Póllandi. Félagsráðgjafi lýsti samskiptum sínum við konuna með eftirfarandi hætti:

„Hafi brotaþoli lýst alvarlegu heimilisofbeldi í sambandi sínu við ákærða. Hafi hún lýst endurteknu líkamlegu ofbeldi og andlegu ofbeldi þar sem nauðgun hafi verið hluti af ofbeldinu. Hafi brotaþoli verið með sterk einkenni áfallastreituröskunar þar sem hún hafi óttast um líf sitt við árásir mannsins.
Hafi hún átt erfitt með að tala um ofbeldið og komist í mikið tilfinningalegt uppnám. Hafi þetta haft í för með sér mikla vanlíðan sem brotaþoli hafi átt erfitt með að ráða við en einnig hafi hún átt við mikinn svefnvanda að etja.“

Eftir að sambýlismaðurinn nauðgaði henni, svo sonur hennar heyrði, fann hún hugrekkið og árið 2015 kærði hún sambýlismanninn fjórum sinnum fyrir nauðgun. Vorið 2016 tilkynnti lögreglustjóri höfuðborgarsvæðisins að engin grundvöllur væri fyrir frekari rannsókn, hún kærði þá ákvörðun og fékk henni hnekkt. Haustið 2018 tilkynnti héraðssaksóknari henni um niðurfellingu málsins, hún kærði þá ákvörðun líka og fékk henni hnekkt. Með þrautseigju tókst að fá sambýlismanninn ákærðan fyrir þessa tilteknu nauðgun, þó hana aðeins eina. Nú hefur hann verið dæmdur í tveggja og hálfs árs fangelsi og þarf að greiða henni 1,5 milljón í miskabætur.

Konan lýsti broti sambýlismannsins svo:

„Ákærði hafi lagst ofan á brotaþola og með valdi rifið náttföt og nærföt utan af henni. Hann hafi með valdi stungið getnaðarlim sínum inn í leggöng brotaþola. Ákærði og brotaþoli hafi verið í líkamlegum átökum á meðan, en brotaþoli hafi barist um til að komast undan ákærða. Ákærði hafi verið sterkur og fest hendur og fætur brotaþola undir ákærða. Brotaþoli væri ekki viss um hve lengi atlagan hefði staðið en á endanum hafi ákærði staðið upp, farið út úr herberginu og fram í stofu.“

Samkvæmt mati félagsráðgjafa eru afleiðingar ofbeldisins alvarlegar hjá þolanda: „Trú hennar á heiminn sem öruggs staðar hafi verið kippt undan henni og eftir staðið ótti, öryggisleysi og reiði í garð ákærða.“