„Það má segja að þarna hafi alls staðar mátt gera betur. Bæði varðandi húsnæðið, varðandi verkferlanna og varðandi þjálfun starfsfólks.“

Eftir að Hafliði lést var  ákveðið að leggja mat á öryggi geðdeildanna. Niðurstaða matsins gaf ekki góða mynd af ástandinu. Aðeins þrjár af átta geðdeildum stóðust prófið, hinar fimm féllu. Samkvæmt Eyrúnu Thorstensen, verkefnastjóra á geðsviði sem sá um matið, þýðir falleinkunn að umhverfið á deildinni sé hættulegt. Hún segir einnig að þótt ferlar hafi í dag verið bættir og starfsmenn hafi aukið eftirlit með einstaklingum sem teljast vera í sjálfsvígshættu, þá hefur samt sem áður lítið verið gert til að gera húsnæðið öruggara enda ekkert fjármagn til staðar fyrir slíkar aðgerðir.

„Það sem stendur fyrst og fremst í vegi fyrir því eru peningar. Ég myndi halda, þótt ég viti kannski ekki alveg hvað það kostar að taka eina deild í gegn, að þá hugsa ég að það hlaupi á svona 100-150 milljónum kannski, til að hlutirnir geti verið í lagi.“

Anna Gunnhildur Ólafsdóttir, framkvæmdarstjóri Geðhjálpar, segir neyðarástand ríkja í geðheilbrigðismálum ungmenna á aldrinum 16-25 ára á Íslandi og grípa þurfi til neyðaraðgerða án tafar.

„Mér fyndist til dæmis að það væri hægt að bjóða þessum hópi upp á tíu tíma fría í sálfræðiþjónustu. Þetta hljótum við að geta gert sem samfélag og það hefur sýnt sig til dæmis í Bretlandi að þetta skilar gífurlegum árangri fyrir viðkomandi, fyrir fjölskylduna og fyrir samfélagið bara fjárhagslega. Þetta hefur verið reiknað út. Það er neyðarástand. Ungu fólki á Íslandi hefur aldrei liðið eins illa og akkúrat núna“