Fréttablaðið skýrir frá þessu í dag. Haft er eftir Söru Dögg Svanhildardóttur, verkefnisstjóra við samhæfingu námsframboðs og atvinnutækifæra hjá Landssamtökunum Þroskahjálp, að ungmenni með þroskahömlun njóti ekki sömu tækifæra til framhaldsnáms og önnur ungmenni. „Kerfið veit nákvæmlega hvað það eru margir í þessum hópi í hverjum árgangi, en virðist hafa gleymt því þegar hvert skólaár byrjar. Samfélagið er enn að hafna þessum hópi fólks,“ er haft eftir henni.
Fimmtán ár eru síðan fólki með þroskahömlun var með lögum tryggður aðgangur að framhaldsskólanámi. Haft er eftir Söru Dögg að fjármagn hafi aldrei fylgt þessari lagabreytingu og því hafi aðbúnaður fyrir framhaldsnám þessa hóps ekki verið sem skyldi, hvorki hvað varðar rými né fjölda nemenda. „Þess vegna er enn þá allur gangur á því hvort ungmenni með þroskahömlun komast í framhaldsskóla á haustin. Skólarnir þurfa að velja og hafna vegna plássleysis,“ sagði hún.
Hún sagði að það væru í raun aðeins tíu til tólf skólar sem telji sig geta sinnt starfsbrautarnámi fyrir þennan hópi og séu þeir flestir í Reykjavík. Hún sagði að Menntamálastofnun hafi reglulega biðlað til skólayfirvalda um að taka við fleiri nemendum með þroskahömlun en rýr svör hafi borist og engar úrbætur hafi verið gerðar. „Það komast um 50 nemendur með þroskahömlun í framhaldsnám á ári – og ef það eru fleiri í árganginum þá komast þeir einfaldlega ekki að. Þeirra bíður þá ekkert,“ sagði hún.
Hún sagði einnig að ástandið í háskólum landsins sé ekki betra. Þar sé pláss fyrir tólf manns í diplómanámi.
