„Sjálfstæðisflokknum í borgarstjórn Reykjavíkur er að takast, með dyggum stuðningi Framsóknar- og flugvallavina, að gera fjölgun borgarfulltrúa að flokkspólitísku máli. Það er afskaplega lítilmannlegt, þykir mér. Bókanir um að fjölgun borgarfulltrúa séu dæmi aðdáun vinstri manna á „útþenslu kerfisins“ eru svo hallærislega gamaldsags að þær ýta enn frekar undir þá tilfinningu mína að minnihlutinn í Reykjavík sé uppi á vitlausri öld.“

Þetta segir Kolbeinn Óttarson Proppé þingmaður Vinstri grænna í pistli sem hann birtir á Fésbók í dag, fer hann yfir núverandi sveitarstjórnarlög sem kveða á um að þar sem íbúar séu 100 þúsund eða fleiri skuli vera 23 til 31 aðalmenn. Jón Gunnarsson samgönguráðherra hefur boðað að frumvarp þar sem fjöldi borgarfulltrúa sé settur í hendur borgarinnar verði lagt fram á ný í haust, en það komst ekki á dagskrá Alþingis í vor. Borgarstjórnarflokkur Sjálfstæðisflokksins styður ekki fjölgun borgarfulltrúa og telur 15 borgarfulltrúa í fullu starfi duga og vísa til sveitarfélaga á Norðurlöndunum þar sem séu fleiri borgarfulltrúar á hvern íbúa en þeir séu ekki í fullu starfi. Kolbeinn segir þetta ekki rök:

Finnst Sjálfstæðismönnum Reykjavík svo einstök að um hana eigi ekki að gilda sömu reglur og önnur sveitarfélög landsins? Nú vill svo til að á þessar reglur hefur reynt og það t.d. í nágrannasveitarfélagi Reykjavíkur. Eftir að Garðabær og Álftanes sameinuðust fór sveitafélagið úr öðrum lið töflunnar hér að ofan og í þann þriðja; íbúar voru eftir sameiningu um 14 þúsund. Og samkvæmt lögum var fulltrúum í sveitarstjórn fjölgað úr sjö í ellefu árið 2014,

segir Kolbeinn og bætir við:

Finnst Sjálfstæðismönnum í Reykjavík það vera dæmi um ást Sjálfstæðismanna í Garðabæ á „útþenslu kerfisins“? Eða er þetta bara enn eitt pólitíska trixið þar sem samkvæmni skiptir engu og ekkert mál er að fórna henni á altari þess að geta skotið á pólitíska andstæðinga sína? Er ekki bara hægt að vera samkvæmur sjálfum sér í pólitík? Það má vel vera að gild rök séu fyrir því að fjölga ekki borgarfulltrúum, en þarf það ekki að skoðast í samhengi við þessa töflu um fjölda sveitarstjórnarfulltrúa miðað við fjölda íbúa? Og færa einhver rök fyrir því að annað gildi um Reykjavík en t.d. Garðabæ?

Líf tekur undir með Guðfinnu

Guðfinna Jóhanna Guðmundsdóttir borgarfulltrúi Framsóknar og flugvallarvina segir engan vilja gera fjölda borgarfulltrúa að flokkspólitísku máli í Reykjavík, málið eigi að vera í höndum þingmanna en ekki borgarfulltrúa:

Ég tel heppilegra að Alþingi ákveði fjölda borgarfulltrúa í stað þess að borgarfulltrúar fari í einhvern vinsældarleik fyrir næstu borgarstjórnarkosningar sem mun ganga út á það að þeir sem vilja fjölga borgarfulltrúum vilji auka kostnað borgarinnar en hinir ekki, þó svo að útreikningar hafa sýnt að fjölgun borgarfulltrúa hafi í raun ekki í för með sér aukinn kostnað miðað við hvernig fyrirkomulagið er í dag,

segir Guðfinna á Fésbók, undir það tekur Líf Magneudóttir forseti borgarstjórnar og oddviti Vinstri grænna í Reykjavík. Í greinargerð frumvarpsins að núgildandi lögum kemur fram að nú séu varaborgarfulltrúar í reynd virkir borgarfulltrúar, í dag séu því í reynd um 30 borgarfulltrúar en ekki 15.