Þingi er nýlokið og hafa margir þingmenn gert upp veturinn í ræðu og riti. Sitt sýnist hverjum, sumir eru sáttir við störf þess en aðrir minna ánægðir. Þingi var stutt vegna óvæntra þingkosninga og mikið fjör á lokametrunum. Sigmundur Davíð Gunnlaugsson þingmaður Framsóknar og fyrrum forsætisráðherra skrifar um þinglokin í grein sem birtist í Fréttablaðinu í dag og gagnrýnir vinnubrögð ríkisstjórnarinnar er varðar hið svokallaða jafnlaunafrumvarp.
Þegar mál eru „keyrð í gegn“ á lokaspretti þingstarfa er allt of algengt að það leiði til ýmiss konar mistaka við lagasetningu. Stundum eru það „tæknileg mistök“ sem þarf þá að laga síðar, jafnvel eftir ábendingar dómstóla. En stundum eru afgreidd mál sem eru óskynsamleg og líkleg til að vinna gegn markmiðunum sem þeim er ætlað að ná. Hættan er sérstaklega mikil þegar um er að ræða mál sem þingmenn kunna hvorki við að gagnrýna né greiða atkvæði gegn,
Það er nýlunda að sögn forsætisráðherrans fyrrverandi að ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks, Viðreisnar og Bjartrar framtíðar hafi gert þá kröfu að þingmál hennar væri samþykkt um leið og því var ljóstrað upp að það væri ekki fullunnið. Þingmenn meirihlutans áttu því að samþykkja óklárað frumvarp sem síðan yrði klárað inni í ráðuneyti.
Frumvarpið sem Sigmundur er þarna að vísa til er frumvarp félags- og jafnréttismálaráðherra, Þorsteins Víglundssonar úr Viðreisn um jafnlaunavottun. Frumvarpið hlaut náð fyrir augum meirihluta þingmanna því enginn vildi vera uppvís að því að greiða atkvæði gegn auknu jafnrétti, burtséð frá því hvort að frumvarpið stuðli í raun að auknu jafnrétti.
Það sama á stundum við um frumvörp og fréttir, það er fyrirsögnin sem gildir.
Viðreisn hefur fengið slæma útreið í skoðanakönnunum frá því að flokkurinn hóf samstarf við Sjálfstæðisflokkinn og átti þetta frumvarp að vera „helsta skrautfjöður Viðreisnar“ eins og Sigmundur orðar það og því var ekkert í stöðunni nema að klára það. Landsdómsmálið var á sama tíma á leið sinni í gegnum þingi og þeim skilaboðum komið til þeirra innan raða Sjálfstæðisflokks sem tregir voru í taumi að styðja frumvarpið ellegar hafa verra af. Þessar hótanir reyndust þó óþarfar þar sem „vinstri-kerfisflokkarnir myndu stökkva á málið enda gátu þeir ekki verið þekktir fyrir að vera á móti máli sem héti svo góðu nafni“ segir Framsóknarþingmaðurinn.
Á tímum ímyndarstjórnmála skipta nöfn miklu meira máli en innihaldið og þegar tekst að setja eitt orð saman úr orðunum jafn, laun og vottun þurfa nútíma vinstrimenn ekki að heyra meira áður en þeir segja BINGÓ!
