Næstkomandi laugardag klukkan 12 verður efnt til fundar í Iðnó um stöðu aldraðra sem búa heima en þurfa engu að síður á aðstoð að halda. Fundurinn er hluti af röð sem Ögmundur Jónasson fyrrverandi þingmaður og ráðherra stendur fyrir. Spurning fundarins að þessu sinni er hvort öldruðum í heimahúsum sé sinnt sem skyldi.

Í grein í Morgunblaðinu í dag segir Ögmundur að hann eigi eftir að hitta einstakling sem telji ástandið í þessum efnum viðunandi:

Ég hef séð til verka fólks sem sinnir heimahjúkrun og aðhlynningu í heimahúsum og sannfærst um að þar er upp til hópa afar hæft og gott fólk. En ég hef líka fengið að kynnast álaginu sem þetta fólk starfar undir og hver kjör því eru búin,

segir Ögmundur. Erfitt verði að manna þjónustuna á komandi mánuðum og spyr hann hvort stefna stjórnvalda, að hafa fólk heima hjá sér sem lengst, sé nógu vel framkvæmd:

Hjálparþurfi fólk á tíræðisaldri í heimahúsi í Reykjavík getur að hámarki fengið aðstoð við böðun einu sinni í viku. Er það þannig sem við viljum hafa þetta? Er þetta dæmi um framangreinda stefnu – allir heima sem lengst – í framkvæmd?

Hér má sjá dagskrá fundarins á laugardaginn:

Gunnar Alexander Ólafsson, heilsuhagfræðingur fjallar um aldraða og kerfið og spyr: Að búa sem lengst heima … er það valkostur?

Anna Þrúður Þorkelsdóttir, þjóðfræðingur og fyrrv. form Rauða kross Íslands svarar eftirfarandi spurningu: Hafa breyttar áherslur í þjónustu skilað öldruðum betra lífi?

Þórunn S. Einarsdóttir, félagsráðgjafi veltir eftirfarandi upp: Hvernig höldum við reisn okkar á gamals aldri?

Fundarstjóri er Ögmundur Jónasson

Fundinn stendur í rúman klukkutíma og er opinn öllum.