Það er merkilegt að sjá að utanríkisráðherra skuli hafa verið gerður afturreka með tillöguna um að draga til baka umsóknina um aðild að Evópusambandinu.

Mikil reiði er í herbúðum ESB-andstæðinga vegna þessa, en ESB-sinnar fagna sigri sem að sönnu er ekki mjög stór – en þó vissulega áfangi. Andstaðan við tillögu Gunnars Braga Sveinssonar bar árangur.

Björn Bjarnason á Evrópuvaktinni er ókátur, sömuleiðis Styrmir Gunnarsson, þeir telja þetta stórmál, Styrmir vill að ríkisstjórnin geri grein fyrir viðhorfi sínu til málsins, og Ragnar Arnalds tekur í sama streng á Vinstrivaktinni. Páll Vilhjálmsson segir að þetta boði feigð ríkisstjórnarinnar.

En ýmislegt kemur hér til.

Ríkisstjórnin hafði einfaldlega ekki afl til að koma málinu í gegn á þinginu meðfram skuldaleiðréttingunni. Hún varð að velja á milli.

Stjórnarliðið var ekki samstiga. Tillaga utanríkisráðherra kom mörgum Sjálfstæðismönnum á óvart, beint ofan í skýrslu Hagfræðistofnunar. Þeir töldu sig ekki skuldbundna leggja neitt á sig til að koma henni í gegn.

Það liggur við klofningi í Sjálfstæðisflokknum vegna málsins, á sama tíma og fylgi hans er í lágmarki. Við blasir að Sjálfstæðisflokkurinn getur orðið viðskila við stóra hluta atvinnu- og viðskiptalífsins.

Í stjórnarliðinu – jafnt og annars staðar – eru ýmsir sem meta stöðuna þannig að ekki sé skynsamlegt að slíta viðræðunum endanlega meðan ekki er útséð með afnám gjaldeyrishafta á Íslandi og samninga við kröfuhafa.

Síðan ríkisstjórnin tók við hafa orðið talsverðar breytingar í alþjóðamálum sem valda því að utanríkisstefna Ólafs Ragnars Grímssonar er skelin ein. Yfirgangur Rússa markar tímamót og þeim er ekki treystandi í Norðurhöfum. Bandaríkin og Evrópa ná aftur saman, Obama og Merkel fallast í faðma, en í bígerð er fríverslunarsamningur milli Bandaríkjanna og ESB. Það er ekki góð framtíðarsýn að standa utan hans, enda eru þarna okkar langmikilvægustu markaðir og verður svo áfram.

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson forsætisráðherra segir að ekkert hafi verið rætt hvort þörf sé á að leggja tillöguna aftur fram á haustþingi. Nú hefur verið kveðið upp úr með að ekkert verði af sumarþingi. Það er skynsamlegt. Ríkisstjórnin þarf næði til að vinna í sínum málum í sumar, finna stefnuna sem var orðin mjög reikul í vetur.