Ég hef áður sagt að það gætu komið fram nokkrir nýir flokkar fyrir næstu alþingiskosningar – hvenær sem þær verða.

Þar geta náttúrlega verið einsmáls flokkar – til dæmis er ekki ósennilegt að líti dagsins ljós framboð sem tengist skuldavanda heimilanna.

Svo er það framboð á vinstri kantinum sem yrði helst beint gegn Vinstri grænum, það er einboðið að Lilja Mósesdóttir gæti leitt slíkan flokk.

Þjóðernissinnað framboð hægra megin, nokkurs konar Sannir Íslendingar. Nú virðist þó líta út fyrir að Sjálfstæðisflokkurinn og Framsókn ætli að valda þá reiti.

Og svo er það frjálslynt framboð á miðjunni eða rétt hægra megin við hana. Miðjan er ansi tómleg eins og stendur.

Nú stígur Guðmundur Steingrímsson fram og vill stofna slíkan flokk. Hann er genginn úr Framsókn eftir fremur stutta vist í flokki föður síns og afa. Framsókn er augljóslega annar flokkur en hann gerði ráð fyrir.

Hingað til hafa flestir gert ráð fyrir því að frjálslyndur flokkur af þessu tagi yrði klofningur úr Sjálfstæðisflokknum. En hann þarf ekki að vera það. Hins vegar er ljóst að Guðmundar bíða ærin verkefni að breikka fylgisgrunninn ef flokksstofnunin á að takast hjá honum. Þar þurfa að koma við sögu Framsóknarmenn og Sjálfstæðismenn sem eru búnir að gefast upp á flokkum sínum – jú, og fólk sem hefur stutt Samfylkinguna – en ekki síst fólk sem er óflokksbundið.

Guðmundur gæti haft meira en eitt og hálft ár í þetta verkefni – og þá gæti þetta jafnvel orðið óþægilega langdregið – en svo er auðvitað möguleiki að ríkisstjórnin falli snögglega og boðað verði til kosninga með litlum fyrirvara.