Það eru ýmsar furðulegar vendingar í kringum Orkuveituna.

Alfreð Þorsteinsson kemur í fjölmiðla eins og gamall draugur og segir að það sé leikrit að Orkuveitan sé á hausnum. Fyrirtækið hafi verið í góðum rekstri hjá sér.

Hanna Birna Kristjánsdóttir var í útvarpinu og það var reiðitónn í rödd hennar. Á henni var að skilja að þegar hún var borgarstjóri hefði líka verið allt í lagi með Orkuveituna.

Svo eru lífeyrissjóðir mættir á svæðið og vilja fara að taka hluti út úr fyrirtækinu, helst er einblínt á Hverahlíðavirkjun  – það er talað eins og þeir ætli að gera þetta af góðsemi.

En var brunaútsala ekki orð sem heyrðist býsna oft á tíma hrunsins?