Á Íslandi horfa menn nokkuð til Kanada sem fyrirheitins lands.

Það er almennt talið að Kanadamenn hafi haldið skynsamlega á sínum málum, kreppan hefur ekki leikið þá sérlega grátt, landið er ríkt af auðlindum. Kanadamenn hafa líka velferðarkerfi að evrópskri fyrirmynd – þar er meiri jöfnuður en í Bandaríkjunum – og það er athyglisvert að lífslíkur íbúa Kanada eru mun betri en þeirra sem búa sunnan landamæranna.

Heiðar Már Guðjónsson fjárfestir er einn þerra sem hefur fjallað talsvert um Kanada í ræðu og riti. Í grein sem birtist eftir hann í Fréttablaðinu í dag fullyrðir hann meira að segja að Kanadamenn hafi áhuga á að leyfa Íslendingum að taka upp gjaldmiðil sinn. Sumir hafa reyndar sagt, til dæmis Jón Daníelsson hagfræðingur, að fráleitt sé að taka upp mynt ríkis sem við verslum lítið við. Það hlýtur að þurfa að vega og meta, en fyrst þyrfti að reyna að komast til botns í því hversu raunverulegur þessi áhugi Kanadamanna er.

Heiðar Már skrifar:

„Það land sem líkist mest Íslandi hvað varðar útflutning er Kanada. Kanadamenn eiga næga orku, vatn og matvæli. Stærsta viðskiptaland Kanada eru Bandaríkin. Er þá firra fyrir Kanada að hafa sinn eigin gjaldmiðil, sem í dag er talinn sá traustasti í heimi, vegna þess að þeir versla mest í Bandaríkjadollar? Nei alls ekki, því Kanada má helst líkja við nágranna sinn fyrir rúmri öld síðan, þegar auðæfi Bandaríkjanna voru að mestu ósnortin og landið var að hefja gríðarlega uppbyggingu. Kanada er ung þjóð með framtíðina fyrir sér, líkt og Ísland. Kanada skuldar lítið, hefur traust fjármálakerfi og frábæran seðlabanka. Kanada og Ísland framleiða hrávörur, sem hafa alþjóðlegt verðgildi, en ekki bara í einni mynt. Íslendingar hafa sára reynslu af notkun myntar sem stöðugt rýrnar í verðgildi. Sú mynt sem flestir telja að haldi verðgildi sínu næstu áratugi er Kanadadollar. Og það sem meira er, Kanadamenn vilja gjarnan að við notum þeirra mynt.“