Tilkynning Alcoa um að fyrirtækið hyggðist ekki byggja álver á Bakka kom löngu eftir að það var í raun hætt við. Það er sagt að lítil alvara hafi verið að baki þessum áformum síðan 2008.

Þetta lítur semsagt út fyrir að hafa verið langdregið sjónarspil – sem hefði mátt binda endi á fyrir löngu.

Þegar þetta var loks blásið endanlega af nú í vikunni var sagt að Alcoa hefði ekki getað fengið nógu gott orkuverð.

Í Fréttablaðinu í dag er rætt við Hörð Arnarson, forstjóra Landsvirkjunar, sem segir að Alcoa hafi ekki fengist til viðræðna um orkuverðið þrátt fyrir óskir þar um.

Hörður segir ennfremur að Alcoa hafi viljað fá orkuna afhenta innan fimm ára, en Landsvirkjun hafi talið tólf ár vera lágmark – enda þurfi að byggja jarðhitavirkjanir upp hægt og með gát.

Að auki er ljóst að þau lánakjör sem Landsvirkjun býðst eru verri en áður – og það kallar aftur á hærra orkuverð og meiri varfærni.

En það er dæmigert fyrir skotgrafahernaðinn í íslenskri pólitík að menn skuli reyna að nota þetta mál til að búa til læti í stað þess að sameinast um að finna skynsamleg not fyrir orkuna nyrðra – en það felur líka í sér að taka verður tillit til náttúruverndarsjónarmiða. Það er ekki hægt að ráðast bara á háhitasvæði með skóflur og bora.