Geir Haarde segir að ríkisstjórnin ætli ekki að gera neitt.

Ég held reyndar að Pétur Tyrfingsson sé nær kjarna málsins þegar hann túlkar orð Geirs þannig að það sé ekki hægt að gera neitt.

Einar Kristinn Guðfinnsson fagnar gengishruninu eins og hagfræðingur Landsambands íslenskra útvegsmanna.

Seðlabankarstjórar segja að ekki verði hægt að lækka vexti.

Skuldirnar hlaðast upp hjá almenningi. Verðlag mun fara alveg úr böndunum á næstu vikum. Húsnæðismarkaðurinn er stopp.

Mogginn segir í leiðara að það séu ytri ástæður sem valdi erfiðleikunum hér.

Hér er frétt af CNBC þar sem segir að Ísland sé það land sem sé að fara verst út úr fjármálakreppunni.

Samræmist það því sem Mogginn segir?

Varla?

Er ekki ástæðan fyrir því að einmitt Ísland verður svo illa úti sú að þeir sem stjórna efnahagsmálum hér hafa sofið á verðinum?

Og nú er okkur refsað fyrir andvara- og fyrirhyggjuleysið.

Eða eigum við að kalla það þrjósku?

ps. Ég sé að greiningardeild Kaupþings er að spá 8,9 prósenta verðbólgu út árið. Ég ætla að leyfa mér að spá því að verðbólgan fari í góða tveggja stafa tölu. Þá verða stýrivextirnir hækkaðir enn.