Það sem maður upplifir er alveg nýtt loftslag á Íslandi, a.m.k. hér suðvestanlands.

Þetta var ekki svona þegar ég var að alast upp. Þá voru aðallega tvær tegundir af veðri á sumrin. Rigning og sólrik en köld norðanátt.

Vorin byrjuðu seint – ég man eftir sköflum fram í júní.

Móðir mín segir að veðrið á Íslandi hafi verið þessu líkt þegar hún kom fyrst til Íslands 1938.

Svo kom kuldaskeið – það var verst á árunum frá 1970 til 1990.

Veðrið er sérlega hlýtt og milt þessa sumardaga. Loftið er einhvern veginn öðruvísi en á kuldaárunum, ekki svona glært. Í kvöld sat fólk fyrir utan veitingahúsin á Austurvelli fram yfir klukkan tíu – hvert borð var skipað.

Þetta hefði verið óhugsandi í eina tíð, ekki bara vegna þess að það var of kalt heldur líka vegna þess að svona mátti ekki. Það mátti eiginlega ekki neitt. Einu útiveitingastaðirnir voru sjoppur og það kom ekki til af góðu; um tíma var bannað að hafa sjoppur innandyra, það varð að afgreiða úr þeim gegnum lúgu.

Nú hafa menn uppgötvað sem þeir föttuðu ekki áður að Austurvöllur er torg – hið fallegasta og skjólsælasta í bænum. Stundum hefur Pósthússtræti verið lokað fyrir bílaumferð og nú er líka farið að loka Austurstrætinu. Það er algjörlega til bóta – og eiginlega engin ástæða til að hleypa bílum þangað framar.