Ég hef ekki mikið borðað hvalkjöt um dagana. Í fyrra, á fiskidögunum á Dalvík, fékk ég hrátt hrefnukjöt hjá Úlfari Eysteinssyni. Það var afskaplega ljúffengt.

Og um daginn borðaði ég hrefnusteik á veitingahúsi í Reykjavík. Hún var sömuleiðis mjög góð.

Mér er algjörlega fyrirmunað að skilja rök fyrir banni við hvalveiðum eða sölu hvalaafurða – þ.e.a.s. ef viðkomandi stofnar eru ekki í hættu. Þá erum við farin að gera upp á milli dýrategunda, hvalir eru þá mun göfugri skepnur en til dæmis naut eða svín. Í raunni er miklu heiðarlegri afstaða að vera barasta grænmetisæta.

Um daginn heyrði ég um mann sem borðar ekkert sem er með andlit – það finnst mér mjög skiljanlegt.

Á vef Der Spiegel birtist afar tilfinningaþrungin grein um hvalveiðar, náttúrlega með tilheyrandi myndum af grindhvaladrápi Færeyinga. Í greininni er látið eins og hvalveiðar séu meiriháttar glæpur.

Þar er fjallað um Ísland, og haft eftir Gert Lindeman, fulltrúa Þjóðverja hjá Alþjóða hvalveiðiráðinu að hvalveiðar Íslendinga geti orðið meiriháttar vandamál í aðildarviðræðum við ESB.

„Iceland has also vehemently rejected the IWC compromise, and the country’s IWC commissioner, Tomas Heidar, made clear to SPIEGEL ONLINE that his country would not abandon its current position on whale hunting. The government in Reykjavik does not want to accept the ban on the international trade in whale meat, which would remain in place even under the compromise.

But in Berlin, Lindemann said that „Iceland also has to fully accept the export ban.“ He added: „It’s Iceland that wants to become part of the European Union and not the other way around. The rules are clear.“ Whaling, which is illegal in the EU, is expected to be a major issue during accession talks with Reykjavik for membership in the European political club.“

Eins og alkunna er veiða Íslendingar enga hvali sem eru í útrýmingarhættu.