Pútín forsætisráðherra Rússlands og Tusk forsætisráðherra Póllands hittast í Katynskógi.
Þar voru framin hryllileg fjöldamorð á 22 þúsund Pólverjum árið 1940, fyrir réttum sjötíu árum. Sovétmenn reyndu að ljúga því að nasistar hefðu framið morðin, en seinna kom á daginn að þarna var sovéska öryggislögreglan NKVD að verki, að fyrirskipun Stalíns.
Þegar Sovétmenn lögðu undir sig helming Póllands og Eystrasaltslöndin eftir griðasáttmálann við Þýskaland hófst skipulögð útrýming á borgarastétt og menntamönnum í þessum ríkjum. Morðsveitir fóru um og drápu í stórum stíl þá sem voru taldir ekki nógu hliðhollir Sovétríkjunum. Þegar Þjóðverjar réðust svo inn í Sovétríkin 1941 komst upp um þessa glæpi – en margir vildu ekki trúa því. Upplýsingarnar komu jú frá öðrum glæpamönnum, sem voru taldir sýnu verri.
Einn maður hefur varla verið nefndur á nafn á fundi þeirra Pútíns og Tusks. Það er Vasilí Blokhín, einkaböðull Stalíns. Blokhín hefur líklega drepið fleira fólk með eigin hendi en nokkur annar maður í mannkynssögunni. Hann er talinn hafa drepið 7000 pólska liðsforingja í Katyn, hann vildi „vinna“ án afláts, klæddist svuntu og hönskum, og setti sér kvóta – að drepa 300 fanga á hverri nóttu. Hann notaði þýskar Walther-byssur – ef ske kynni að fjöldagrafirnar fyndust væri hægt að kenna Þjóðverjum um.
Þetta var ekki eini starfi Blokhíns, hann var yfirböðull hjá NKVD frá 1928 og þar til Stalín dó 1953. Hann er talinn hafa persónulega tekið af lífi tugi þúsunda manna á þessu tímabili, og fékk fyrir það æðstu heiðursmerki Sovétríkjanna.
Eftir dauða Stalíns var hann settur af, lagðist í drykkju og er sagður hafa misst vitið. Hann dó í febrúar 1955 og var sagt að hann hefði fyrirfarið sér.