Það var ákveðið að leggja hraðbraut um Vatnsmýri. Eftir á kannaðist eiginlega enginn í borgarstjórn við að hafa tekið þessa ákvörðun.

Ég fjallaði nokkuð um byggingu spítalans stóra á Landsspítalalóðinni á sínum tíma. Stjórnsýslufræðingur sem ég ræddi við sagði að sér virtist sem þar væri á ferðinni ákvörðun sem hefði tekið sjálfa sig.

Það er vitað hver tók ákvörðun um byggingu Háskólans í Reykjavík í Vatnsmýri. Hún var tekin með það að leiðarljósi að Reykjavíkurflugvöllur yrði á bak og burt.

Og svo er það Samgöngumiðstöðin. Eftir því sem næst verður komist er þar um að ræða eitthvað sem varð til í makki milli Steinunnar Valdísar Óskarsdóttur og Sturlu Böðvarssonar. Og sem arftakar þeirra hafa haldið lifandi.

En ákvörðunin er óskiljanleg, og þá skiptir í raun engu máli hvort maður vill að flugvöllurinn fari eða veri. Þetta er mál sem dinglar í lausu lofti – og óverjandi að ráðast í svona framkvæmd fyrr en endanleg ákvörðun liggur fyrir.

Borgarfulltrúi sem ég hitti sagði að þetta breytti ekki neinu; byggingin yrði bara notuð í annað ef völlurinn færi!

Já, það kallar maður dæmalausa stjórnsýslu.