Á forsíðu Der Spiegel í þessari viku er mynd af evru sem er að bráðna. Yfirskriftin er: Byggð á lygi, brestirnir í sameiginlegum gjaldmiðli Evrópu.  Í greininni er því haldið fram að upptaka evrunnar á sínum tíma hafi verið vanhugsuð, hún hafi stjórnast af pólitík en ekki efnahagslegu raunsæi. Menn hafi leyft sér að hugleiða ekki hvað gerðist ef kæmi upp kreppa þar sem sum aðildarríki stefndu í þrot. Nú sé komið í ljós að efnahagsástandið á útjaðrinum – í litlu ríki eins og Grikklandi – getur afhjúpað veikleika gjaldmiðilsins.

Leiðin til baka getur hins vegar virst ófær, semsagt að ríkin taki aftur upp sína eigin gjaldmiðla. Lausnin sé fremur fólgin í nánara samstarfi og strangari reglum um skuldasöfnun og fjárlagahalla – vanhæf stjórnvöld í Grikklandi gerðu sig reyndar sek um að falsa hagtölur. Og í skjóli evrunnar gátu þau steypt landinu í skuldir.

Samkvæmt fréttum eru ríkin sem nota evruna að ná samkomulagi um aðstoð við Grikkland. Það eru Þjóðverjar og Frakkar sem standa einkum straum af þessum efnahagspakka sem gengur þvert á ákvæði um að ekki skul bjarga ríkjum sem eru í slíkum efnahagsnauðum. Þarna gæti verið fordæmi ef ástandið versnar enn á Spáni, Portúgal eða Ítalíu.

Í Þýskalandi hefur þetta verið mjög umdeilt mál. Þar hafa jafnvel komið upp kröfur um að Grikkir selji frá sér eyjar og menningarverðmæti. Með þessu er hugsanlegt að árásum spákaupmanna á evruna sé hrundið, að minnsta kosti í bili, og er talað um að þeir muni snúa sér að breska pundinu.