Í Kiljunni annað kvöld förum við til Keflavíkur á æskuslóðir Gunnars Eyjólfssonar leikara. Gunnar ólst þar upp á Klapparstíg hjá fósturföður sínum og móður sem lést þegar hann var tólf ára. Með í för er Árni Bergmann sem einnig sleit barnsskónum í Keflavík, en hann skrásetur ævisögu Gunnars undir heitinu Alvara leiksins.

Við fjöllum um tilnefningar til Íslensku bókmenntaverðlaunanna sem verða birtar á morgun í tveimur flokkum sem eru skáldrit og fræðibækur og einnig tilefningar til Íslensku þýðingaverðlaunanna.

Einar Kárason spjallar um nýja bók eftir sig sem nefnist Mér er skemmt. Bókin inniheldur brot úr ævi Einars, segir frá fólki sem hann hefur kynnst og líka köttum.

Þorgerður E. Sigurðardóttir og Hrafn Jökulsson fjalla um þrjár nýútkomnar bækur: Ég sé ekkert svona gleraugnalaust eftir Óskar Magnússon, Takk útrásarvíkingar eftir Láru Björgu Björnsdóttur og Handritið að kvikmynd Arnar Featherby og Jóns Magnússonar um uppnámið á veitingahúsinu eftir Jenný Alexson eftir Braga Ólafsson.

En Bragi segir frá Hákoni Guðmundssyni yfirborgardómara og þremur dætrum hans.

Gunnar Eyjólfsson ungur maður á sviði 1952 ásamt Ingu Þórðardóttur og Indriða Waage sem er að segja þeim til. Leikferill Gunnars spannar afar langan tíma, Síðasta leiksigur sinn vann hann í Hart í bak, sem var frumsýnt fyrir tveimur árum.