Það er merkilegt að heyra Hauk Guðmundsson, fyrrverandi rannsóknarlögreglumann í Keflavík, tjá sig um Geirfinnsmálið.

Haukur var einn af þeim sem kom fyrst að málinu. Geirfinnur hvarf fyrir nákvæmlega 36 árum, kvöldið 19. nóvember 1974.

Málið hafði mikil áhrif á líf margra, enda varð þetta umtalaðasta sakamál í sögu þjóðarinnar. Allt líf Hauks hefur mótast af þessu máli. En svo voru þeir sem fóru enn verr út úr því, fjórmenningarnir sem sátu saklausir í meira en hundrað daga í gæsluvarðhaldi og svo unga fólkið sem var dæmt fyrir morðið á Geirfinni og fékk langa fangelsisdóma.

Haukur er sannfærður um að þau hafi ekki framið verknaðinn. Það er merkilegt að lesa bókina um hann sem nefnist 19. nóvember og er skráð af Freyju Jónsdóttur.

Það virðist í raun ekki hafa verið neitt sem tengdi Sævar Ciecielski og félaga við morðið á Geirfinni nema einhverjar sögusagnir. Það eru engin sönnunargögn, dómur yfir þeim byggði á engu öðru en játningum sem voru fengnar með því að láta þau dúsa lengi í gæsluvarðhaldi. Ekki var hægt að sýna fram á nein tengsl þeirra við Geirfinn. Þau voru smáglæpamenn, nutu lítillar virðingar, það var auðvelt fyrir dómara að dæma þau – það urðu fáir til að taka upp hanskann fyrir þau.

Eftir allan þennan tíma erum við engu nær um afdrif Geirfinns Einarssonar. Haukur segir að hann hafi verið hæglætismaður og ekki hafi verið hægt að finna að hann tengdist neinu vafasömu. Hins vegar hafi verið mannaferðir í kringum hann kvöldið sem hann hvarf. En það hefur aldrei verið sannað að Geirfinnur hafi verið myrtur.

Haukur telur að það sé miður að málið hafi ekki verið tekið upp að nýju – þetta hörmulega mál hefur skemmt marga mannsævina og það er stór spurning hvort þarna hafi ekki einfaldlega verið framið dómsmorð?