Hannes Hólmsteinn Gissurarson skrifar oft undir eigin nafni, en núorðið skrifar hann oftar undir nafninu AMX fuglahvísl eða undir nafninu Skafti Harðarson. Þetta eru hans noms de plume.
Yfirleitt nennir maður ekki að eyða orðum á það sem Hannes skrifar undir dulnefni, það er einhvern veginn svo langt fyrir utan allan þjófabálk.
En nú fann ég eitt lítið atriði sem mér finnst nógu skemmtilegt til að gera athugasemd við.
Hannes segir í nýjustu AMX grein sinni að ég skilji ekki anarkista, enda hafi ég ekki lesið bókina The Secret Agent eftir Joseph Conrad. Hana las ég reyndar um tvítugt, þegar ég var með mikla dellu fyrir þessum rithöfundi.
En það skiptir ekki máli. Ég sagði í pistli að anarkistar væru yfirleitt nokkuð meinlausir. Hannes tínir til tvö pólitísk morð á 19. öld til að sýna að svo sé ekki.
En staðreyndin er samt sú að anarkistar hafa aldrei átt ríki þar sem þeir geta kúgað fólk eða drepið líkt og nasistar, fasistar og kommúnistar. Yfirleitt er frekar svo að anarkistar hafa orðið fyrir barðinu á ofbeldi og kúgun.
Og svo má reyndar benda á að anarkistar hafa á ýmsan hátt haft rétt fyrir sér hin síðari ár. Anarkistar voru mjög fyrirferðarmiklir í mótmælunum miklu gegn alþjóðavæðingunni sem náðu hámarki í Seattle 1999. Þeir bentu meðal annars á að alþjóðavæðingunni fylgdu umhverfisspjöll og taumlaust ofríki fjármagnsins.
Reyndust hafa býsna rétt fyrir sér.
Og svo til að það fljóti með – fyrirhugað tilræði Verlocs í The Secret Agent misheppnast hrapallega, hann er heldur ekki eiginlegur anarkisti heldur flugumaður, það sem kallast agent provocateur.
