„Er ég að skilja hann rétt að þetta eigi allt að vera uppspuni og árásir? Ekkert tal um sjálfsskoðun, upplifun stelpnanna, ekki ein játning eða bakþanki? Bara hótanir?“

Svona hefst færsla sem Matthías Tryggvi Haraldsson, leikskáld og meðlimur í hljómsveitinni Hatara, skrifar á Facebook-síðu sinni í dag. Matthías veitti DV góðfúslegt leyfi til að fjalla um færsluna en í henni talar hann um Ingólf Þórarinsson, eða Ingó Veðurguð eins og hann er gjarnan kallaður.

Matthías furðar sig á viðbrögðum Ingólfs við ásökununum, að það eina sem komi frá honum séu hótanir. „Þessi framganga sýnir bæði skítlegt eðli og fullkominn skort á auðmýkt. Auk þess er tónlistin hans leiðinleg. Skiljanlega vill fólk ekki bóka hann,“ segir Matthías og veltir því svo fyrir sér hvort hann megi yfir höfuð segja þessa hluti, hvort hann fái þá líka kröfubréf.

„Má segja þetta? Hef ég frelsi til þess? Fær maður reikning upp á margar milljónir? Hvað er í gangi eiginlega? Hvaða milljónir fengu stelpurnar? “

Matthías segir að þessi fjöldi frásagna birtist ekki bara upp úr þurru. „Tugir frásagna spinnast ekki úr lausu lofti og þessi náungi er, sama hvað honum sjálfum kann að finnast, allt of ómerkileg persóna til að vera miðpunkturinn í einhverju samsæri.“

Þá segist hann vera í einlægni að reyna að skilja eftirfarandi hluti:

„Hvað má og hvað má ekki segja þegar fjöldi ásakana koma fram um þjóðþekktan einstakling?

Hversu mikils virði er æra eins trúbadors og hversu mikils virði er líkamleg friðhelgi tuttugu stelpna á balli?

Til hvaða bjargráða geta þolendur gripið ef réttarkerfið bregst þeim?

Af hverju er fólki ekki slétt sama hver spilar á tónlistarhátíð í Vestmannaeyjum – og hvort hátíðin ákveði að breyta um dagskrá?“

Að lokum segir Matthías að Ingó þurfi að læra að skammast sín. „Þetta eru ekki fimm manneskjur sem skulda einum manni afsökunarbeiðni og peninga – hversu firrtur þarf maður að vera til að halda það? Þetta er einn maður sem þarf að læra að skammast sín. Hann heitir víst Ingólfur Þórarinsson.“