Arnór Guðjohnsen einn besti knattspyrnumaður í sögu Íslands er í skemmtilegu og áhugaverðu viðtali við Jóhann Skúla í Draumaliðinu. Arnór gerir þar upp magnaðan feril sinn og velur sína bestu samherja sína.
Arnór átti farsælan tuttugu ára feril í atvinnumennsku en hans bestu ár voru í Belgíu. Hann lék í sjö ár með Anderlecht en árið 1987 átti hann harkalegt rifrildi við þá þjálfara sinn, Georges Leekens.
Atvikið átti sér stað snemma á því tímabili en Arnór ætlaði sér í landsleik með Íslandi en Leekens og framkvæmdarstjóri Anderlecht komu í veg fyrir það. „Ég lenti í svakalegu rifrildi við Leekens, það er landsleikur í Rússlandi á miðvikudegi. Á sama tíma er bikarleikur í Belgíu, ég er að koma úr meiðslum og búinn að spila einn leik með Anderlecht. Þjálfarinn og framkvæmdarstjórinn kalla mig á fund og segja að ég fari ekki í landsleikinn, þá er komin þessi skylda að hleypa mönnum í landsleiki,“ segir Arnór þegar hann rifjar upp málið.
Málið var flókið og Arnór vildi fara í landsleikinn en þurfti að hugsa um vinnuna sína, sem borgaði honum launin.
„Þetta stendur yfir í töluverðan tíma, ég er kallaður aftur á skrifstofuna seinna um daginn. Ellert B Schram (Þá formaður KSÍ) er í símanum og ég á að tala hann til um að vera eftir, ég hugsa um mína framtíð. Það verður úr eftir klukkutíma samtal við Ellert að hann gefur eftir, hann sagði mér að þetta yrði aldrei svona aftur. Þeir hjá Anderlecht voru mjög ánægðir.“
Svo kom að leiknum sem Anderlecht átti á sama degi og þá sauð gjörsamlega allt upp úr. „Þjálfarinn setur mig á bekkinn, eftir leikinn þá lét hann þvílíkt heyra það. Það voru blaðamenn þarna, það varð allt brjálað. . Mér fannst það skelfilega ósanngjarnt, ég þurfti á leik að halda.“
„Á endanum sættumst ég og þjálfarann, þetta var gamaldags þjálfari sem vildi langa bolta. Það hvarf þessi fíni fótbolti sem við vorum þekktir fyrir.
