„Réttara væri að skammast í þeim sem semja lögin, frekar en þeim sem eiga að framfylgja þeim,“ segir lögfræðingurinn Haukur Örn Birgisson í bakþönkum Fréttablaðsins í dag.
Í pistli sínum skrifar Haukur óbeint um mál pakistanska drengsins Muhammed Faisal sem til stóð að senda úr landi. Greint var frá máli hans um helgina og er óhætt að segja að það hafi vakið mikil viðbrögð. Haukur bendir á að þegar mál sem þessi komast í umræðuna beinist reiði fólks að Útlendingastofnun og einstaka ráðherrum. Það finnst Hauki ósanngjarnt.
„Lögfræðin á það til að vera rúðustrikuð. Mörgum gremst það en hjá því verður ekki komist. Réttarríkið krefst þess að lagatexti sé skýr, skiljanlegur, aðgengilegur og fyrirsjáanlegur, svo ekki þurfi að koma til umfangsmikilla túlkana. Lagatexti er hins vegar, eins og öll mannanna verk, sjaldnast fullkominn. Þegar svo ber undir er mikilvægt að sambærileg mál fái svipaða meðferð og samskonar niðurstöðu. Þótt hún sé ekki öllum að skapi, þá er samræmið mikilvægt,“ segir Haukur.
Haukur segir að umræðan um einstaklinga sem til stendur að vísa úr landi sé oft tilfinningaþrungin – eðlilega – en reiðin beinist stundum í ranga átt. Oftar en ekki fái ráðherrar og starfsmenn Útlendingastofnunar að heyra það.
„Það er mjög ósanngjarnt, enda vill þetta fólk ekki, frekar en aðrir, vísa útlenskum barnafjölskyldum úr landi. Réttara væri að skammast í þeim sem semja lögin, frekar en þeim sem eiga að framfylgja þeim. Þeim síðarnefndu er mikil vorkunn. Niðurstöður dvalarleyfismála mega þó ekki ráðast af vinsældum útlendinganna, fjölda bekkjarsystkina þeirra, fjöldamótmælum eða aðgengi vina þeirra að fjölmiðlum. Slíkar niðurstöður samræmast ekki kröfum okkar um jafnræði, gagnsæi og fyrirsjáanleika,“ segir Haukur.
Hann tekur þó fram að ánægjulegt hafi verið að lesa niðurstöðu í máli piltsins sem fékk að vera áfram á Íslandi. Það sé gaman þegar lögfræðin getur verið manneskjuleg og rétt sé að fagna niðurstöðu ráðherra í málinu.
„En til að fyrirbyggja að álíka staða komi upp aftur þá er mikilvægt að skerpa á reglum, tryggja samfellda framkvæmd þeirra og málshraða – í því felst vandasamt starf sem krefst, umfram alls annars, yfirvegunar.“
