Haraldur Johannessen ríkislögreglustjóri hefur verið í eldlínunni síðustu vikur og rekur hvert deilumálið er varðar hann annað. Það virðist ekki vera eitthvað eitt sem lögreglan og borgarar þessa lands eru óánægð með þegar kemur að störfum ríkislögreglustjóra, það er allt.

Allt frá deilum um bílamiðstöð embættisins til móður stúlku sem telur svo stóra vankanta á rannsókn lögreglu á meintu kynferðisofbeldi sem dóttir hennar varð fyrir af starfandi lögreglumanni að hún vill afsögn ríkislögreglustjóra. Þá er eineltismál á borði dómsmálaráðuneytisins tengt embættinu sem og ólga innan sérsveitarinnar.

Það er ekkert nýtt að hitnað hafi undir Haraldi á þessum rúmlega tuttugu árum sem hann hefur starfað sem ríkislögreglustjóri og virðist hann ósnertanlegur í embætti. Trekk í trekk dúkka upp alvarleg mál sem hann svarar ekki fyrir í fjölmiðlum og virðist ekki þurfa að axla neina ábyrgð á. Það er kaldhæðnislegt í ljósi þess að hlutverk hans, í lagalegum skilningi, er að „leiða lögregluna í landinu og standa vörð um öryggi borgaranna“.