„Er þjóðin óánægð með að búa við eitt lægsta orkuverð í heimi og að orkufyrirtækin sem við eigum saman eru að skila hagnaði til þjóðarbúsins? Hver er þörfin á breytingu?,“ spyr Sigmar Vilhjálmsson, athafna- og fjölmiðlamaður og blandar sér þar með inn í umræðuna um þriðja orkupakkann. Sigmar hefur farið mikinn undanfarið á samfélagsmiðlum og á sér þar talsvert stóran stuðningsmanna.

Sigmar, betur þekktur sem Simmi Vill, tekur fram að hann hafi engar hvatir í þessu máli, hvorki pólitískar né fjárhagslegar, enda „bara Íslendingur sem kynnti mér málið og sýnist við vera að fara óhagstæðar leiðir fyrir land og þjóð.“

„Ég hef ekki fengið rök með þessum pökkum sem sýna fram á hagsmuni Íslands í þessu. Enda eru þau fá. Neytendavernd, gagnsæi og samkeppni er það helsta sem kemur upp,“ segir Simmi. Hann gerir lítið úr þeim rökum að Íslandi verði úthýst úr EES ef að innleiðingin verði ekki samþykkt.

„Er það? Orkumálastjóri ESB hefur sagt það nýlega að þetta skipti okkur engu máli. Það þýðir á mannamáli að þetta skiptir þá ekki máli heldur.“

Hann kveðst óttast að „hér verði orkufyrirtæki okkar landsmanna einkavædd.“

„Það er eitthvað sem ég get ekki hugsað mér. Sumt einfaldlega gerir maður ekki til að græða pening og þetta er efst á blaði þar.“

Simmi bendir jafnframt á að staða Íslands er mjög sérstök innan EES og felist í því að Íslendingar búa við einn orkugjafa auk þess sem Ísland er eyja og ekki tengd Evrópu.

„Mistökin okkar voru að skrifa undir Orkupakka 1 og 2. Þessi málaflokkur þarf grundvallar endurskoðun okkar sem þjóðar, enda er þetta undirstaða búsetu okkar hér á landi,“

ritar Simmi jafnframt um leið og hann kveðst óska þess að einhver  „gæti stigið fram og sýnt mér með óyggjandi hætti að heimilin og fyrirtækin í landinu þyrftu ekki að hafa áhyggjur af því að hér verði fákeppnismarkaður einkaaðila sem munu fara með Orkumál þjóðarinnar í framtíðinni.“

Fyrirvarar eru veikir, samkeppnislög eru skýr. Ríkið mun aldrei geta staðið á því að vera í samkeppni við einkaaðila í markaðsvæddu orkuumhverfi. Slíkt mun ekki endast. Gerist það á 5 árum, 10 árum eða 40 árum. Skiptir ekki máli, þessi glufa er stór hættuleg fyrir þjóðina og þá sem hér búa. 

Ef það er eitthvað mál sem við höfum staðið frammi fyrir sem ætti að fá okkur til að setjast niður og velta alvarlega vöngum yfir samstarfi okkar við EES, þá eru það þessi mál. Orkumál þjóðarinnar. Ég trúi því samt að það sé hægt að fara í endurskoðun á þessum mistökum okkar og landa betri og tryggari niðurstöðu fyrir Ísland.“