Það er mjög sérkennileg umræða sem hefur spunnist út af grein Karls Axelssonar, lögmanns Baldurs Guðlaugssonar.

Karl lætur eins og það sé ógurlegt hneyksli að Baldur sé rannsakaður.

Samt liggur hann undir grun um innherjaviðskipti. Þau felast í því að hann hafði upplýsingar um stöðu Landsbankans sem aðrir höfðu ekki, seldi hlut sinn í bankanum, þá væntanlega til aðila sem höfðu ekki aðgang að þessum upplýsingum.

Hlutabréfamarkaðurinn íslenski var algjörlega fáránlegur, en það er ekki þar með sagt að við eigum að láta mál eins og þessi óátalin. Rannsóknin mun væntanlega leiða í ljós hvort Baldur er sekur eða saklaus. Miðað við feril svona mála á Íslandi á maður frekar von á að hið síðartalda verði ofan á.

Því er stillt þannig upp, meðal annars af lögmanninum,  að ráðist sé að Baldri af því hann er í ákveðnum stjórnmálaflokki. Í greininni segir að Baldur sé:

“…enda fulltrúi […] flokks, sem nú um stundir er mjög til vinsælda fallið að gera öðrum fremur ábyrgan fyrir hruni banka og efnahagskreppu.”

En nú, hváir maður – var ekki Baldur háttsettur embættismaður hjá ríkinu?

Var hann þar sem „fulltrúi“ stjórnmálaflokks?!

Hvers konar stjórnarfar höfum við búið við, samkvæmt lögmanninum?

Það þykir allavega ekki góð latína í lýðræðisríkjum að flokkar og framkvæmdavald séu eitt.

Það er mjög merkilegt að sjá þetta orðalag frá jafn innmúruðum lögfræðingi og Karli Axelssyni, gömlum samstarfsmanni bæði Davíðs Oddssonar og Jóns Steinars Gunnlaugssonar.

Hvað með þann síðasttalda, Jón Steinar, er hann samkvæmt þessu „fulltrúi“ flokksins í Hæstarétti?

Annars er athugunarefni út af fyrir sig að grein lögmannsins birtist á besta stað í Morgunblaðinu. Það er greinilega verið að búa til pólitískt moldviðri kringum rannsóknina á Baldri, gera málið pólitískt eins og er svo mikil plága hér á Íslandi – og gefa um leið þau skilaboð til sérstaka saksóknarans að hann eigi að halda sig á mottunni. Nú er gott að vita að hann hefur Evu Joly við hlið sér – hún er vön að takast á við svona málflutning.

En það er nákvæmlega ekkert athugavert við að Baldur sé framarlega í röðinni hjá saksóknara, það þarf mikla náttúru til samsæriskenninga til að halda því fram að þetta sé gert tl að fela önnur mál í þjóðfélaginu – maður gerir fastlega ráð fyrir að aðrir komi síðar. En líklega eru mál þeirra, að minnsta kosti sumra, talsvert flóknari.