Albert Jónsson var einn úr fjölmennum hópi manna sem voru dubbaðir upp sem sendiherrar á stuttri tíð Davíðs Oddssonar í utanríkisráðuneytinu. Margir þessara manna naga blýanta á alltof fjölmennum skrifstofum ráðuneytisins, en Albert var gerður að sendiherra í Bandaríkjunum. Það þykir almennt fínasta staðan í bransanum.

Ingibjörg Sólrún vildi niðurlægja Albert þegar hún komst í utanríkisráðuneytið, kippti honum burt frá Washington og gerði hann að ræðismanni í Færeyjum. Það var nöturlegur húmor í því.

Albert hafði áður verið ráðgjafi Davíðs um utanríkismál. Hornsteinn þeirrar stefnu sem þá var rekin var að í einu og öllu skyldi farið að boði Bandaríkjanna. Í því fólst meðal annars að lýsa yfir eindregnum stuðningi við innrásina í Írak.

Íslensk yfirvöld voru á þeim tíma haldin þeim örlgagamisskilningi að þau ættu í „sérstöku“ sambandi við Bandaríkin umfram aðrar þjóðir. Seinni atburðir leiddu í ljós að það var kolröng greining.

Nú kemur úr dúrnum í leyniskjölum sem hefur verið lekið á WikiLeaks að Albert hafi aðstoðað bandaríska stjórnarerindreka við að gera lítið úr fangaflugi bandarísku leyniþjónustunnar.

Það kemur ekkert sérlega á óvart.