Alþjóðlegi kvennadagurinn sem haldinn er í dag á sér dálítið merkilega sögu. Sameinuðu þjóðirnar tóku hann upp á arma sína 1975.
En áður var þessi dagur einkum bendlaður við sósíalisma og kommúnisma. Helsta upphafskona hans var Clara Zetkin, ein af stofnendum þýska kommúnistaflokksins. Það var árið 1911. Einhverjir frægustu atburðir á þessum degi var árið 1917 þegar Zetkin og Alexandra Kollontai, fræg rússnesk byltingarkona, skipulögðu göngu fyrir brauði og friði í Pétursborg. Þetta var eitt upphafið að febrúarbyltingunni svokallaðri – dagatalinu var breytt síðar og það ruglar dagsetningarnar.
Báðar snerust þær Zetkin og Kollontai á sveif með bolsévíkum sem náðu völdum í Rússlandi í október sama ár. Zetkin var samherji Rosu Luxemburg og Karls Liebknecht sem voru myrt af hvítliðum í Berlín 1918. Sá hópur nefndist Spartakistar – í höfuðið á rómverska þrælnum og uppreisnarforingjanum Spartakusi – og á arfleifð þeirra var þýski kommúnistaflokkurinn stofnaður.
Clara Zetkin flúði til Moskvu árið 1933 eftir valdatöku nasista, þegar fjölmargir félagar hennar voru myrtir eða fangelsaðir. Hún var þá ein af þingmönnum kommúnista í Reichstag. Hún varð svo eitt af átrúnaðargoðunum í hinu skammlífa Þýska alþýðulýðveldi, peningar – hún var á tíu marka seðlinum – og frímerki voru gefin út með mynd hennar, götur og æskulýðsbúðir fengu nafn hennar. Hún varð eins konar amma byltingarinnar.
Hún dó í Moskvu 1933, úr elli, um það bil að Stalín var að komast á fullt með ofsóknir sínar og morðæði. Bolsévíkar höfðu þá gert 8. mars að almennum frídegi, degi öreigakvenna.
Clara Zetkin á austur-þýsku frímerki. Hún var líka á tíu marka seðlinum. Á efri myndinni sem er tekin 1910 eru byltingarkonurnar Rosa Luxemburg og Clara Zetkin.