Jónína Bjartmarz skrifar athyglisverða grein hér á Eyjuna og spyr hvort gamla varnarsvæðið sé fríríki. Segir meðal annars í greininni:

— — —

„Markmið þáverandi stjórnvalda var að koma eignunum  sem fyrst í „skipuleg  hagfelld  borgaraleg not  með það að markmiði að jákvæð samfélagsleg áhrif verði sem mest og neikvæðum áhrifum á nærsamfélagið verði haldið í lágmarki“  eins og segir í samningnum, sem Þróunarfélag Keflavíkurflugvallar ehf. byggir tilveru sína á og er ætlað að starfa eftir.

Eðli málsins samkvæmt var ráð fyrir því gert að þeir sem „töpðu“ mestu, sveitar-félögin og íbúar nærsamfélags varnarliðsins, nytu umfram aðra  góðs af sölu og útleigu eignanna og  þeirrar atvinnuuppbyggingar sem þar væri hægt og hagkvæmt að koma fyrir.

Það var þó  aldrei ætlunin  að þetta landsvæði yrði  áfram eins konar „fríríki“, utan  stefnumörkunar stjórnvalda,  fjárlaga og ráðstafana  ríkisvaldsins.  Þaðan af síður að þróunarfélaginu hafi verið falið að braska með eignirnar eða standa að því  að koma á fót atvinnurekstri í beinni samkeppni við ríkissjóð.“