Það er merkilegt að fylgjast með því hversu mikið af orðum er að gengisfella í meðförum alþingismanna sem nota þau af léttúð – eða skilja kannski ekki hvað þau þýða.

Þingmaður Framsóknarflokksins af Norðurlandi sakar Ríkisútvarpið um „kynþáttahyggju og aðskilnaðarstefnu“.

Vegna þess að verið er að breyta fyrirkomulagi svæðisbundinna útsendinga.

Það er ákvörðun sem örugglega má deila um.

En þegar svona orð eru dregin fram verður umræðan eintómt píp.

Eða dettur einhverjum í hug að segja að misvægi atkvæða á Íslandi sé „kynþáttahyggja og aðskilnaðarstefna“?

Og svo er það Árni Johnsen sem stígur í pontu í gær og segir að Evrópusambandið sé verra en Sovétríkin:

„Evrópusambandið er sýndarmennska og hégómi. Það er nútíma Sovét, ennþá verra en gamla Sovét vegna þess að flækjufæturnir eru miklu fleiri. Klíkuskapurinn ennþá meiri…  Við fórum í þennan feril, láta skoða þetta. Við skulum láta það ganga yfir, þessa úttekt, en það er til skammar að stjórnvöld séu að laga íslenska stjórnkerfið að kerfi Evrópusambandsins þegar ekkert liggur fyrir um neina hluti.  Það er bara til skammar. Og það er valdbeiting. Það er valdníðsla. Og það er ljóst að það er ekki þingmeirihluti, og það er ekki þjóðarvilji fyrir inngöngu í Evrópusambandið.“

Virðing Alþingis verður ekki endurreist með þessum hætti.