Pétur Þorsteinsson, fyrrverandi skólastjóri á Kópaskeri, skrifar blogg á vef DV þar sem hann vekur athygli á hugmynd sem hann bar upp á Betri Reykjavík. Þetta er hin merkasta tillaga sem fjallar um réttindi útigangsfólks. Pétur skýrir hana með þessum hætti:

„Á undanförnum árum hefur heilbrigðisástandi útigangsfólks; drykkjufólks og annarra fíkla hrakað. Síðasta vetur urðu nokkrir úti á götum borgarinnar. HIV grasserar meðal sprautunotenda og veikari og veikari einstaklingar leita til heilbrigðisþjónustunnar. Útskúfun þessa fólks úr mannlegu félagi er alvarlegt mannréttindabrot. Nauðsynlegt er að koma upp neyðarskýlum fyrir fólk sem ekki er tilbúið til að hætta neyslu og veita því eðlilega heilbrigðis- og sálfræðiþjónustu, án kröfu um bindindi.“

Nokkrar umræður hafa spunnist um tillöguna á vef DV, meðal annars má lesa þennan póst frá Markúsi Óskarssyni:

„Ég bý í Miami, Bandaríkjunum þar sem göturnar grassera af útigangsfólki. Þó svo ég hafi ekki mikla meðaumkun með fólki sem skemmir eigið líf. Og mér finnst óþarfi að vera eyða peningum í að reyna breyta persónu sem vill það ekki. Þá þætti mér miður að sjá götur Reykjavíkur líkjast götunum hérna úti. Maður missir manngæsku sína gagnvart þessu fólki með tímanum og horfir á þau eins og plágu frekar enn manneskjur. Þó það sé sárt að segja það þá hefur samúð mín gagnvart mannkyninu minnkað með því að búa hérna og horfa uppá þetta. Mér finnst það hræðilegt og vill allra síst sjá Íslendinga færast nær þessum ómannúðlega kapítalisma sem ríkir hérna í Bandaríkjunum. Þar sem heilsugæsla og skóli er viðskipti enn ekki mannréttindi. Ef við leyfum okkur að líta framhjá þessu fólki og horfa uppá þau deyja á götum úti þá smám saman minnkar manngæska okkar gagnvart fólki sem á um sárt að binda og við færumst nær þessum ískalda veruleika Ameríku. Sem á alls ekki heima á okkar fallega óspillta landi. Kapítalismi banka og stjórnmálamanna okkar hefur nú þegar lagt ævilangar skuldir á herðar okkar og barna okkar, ekki viljum við að mannslífið verði einnig einskis virði heima á Íslandi, sérstaklega þar sem við erum svo fá að við getum enn stjórnað þessu.“