Gylfi Þór Sigurðsson, besti landsliðsmaður í sögu Íslands, varð Íslandsmeistari með Víking fyrir rúmri viku síðan. Hann segir pressuna sem hann setti á sjálfan sig hafa verið þess virði og að síðustu dagar hafi verið ótrúlega skemmtilegir. Gylfi yfirgaf Val í febrúar með nokkrum látum, hann vildi burt og Víkingar voru reiðubúnir að borga metfé fyrir Gylfa. Hann stendur nú uppi sem Íslandsmeistari og gerir upp tímabilið í ítarlegu viðtali við 433.is.

Smelltu hér til að lesa ítarlegt viðtal við Gylfa:

Eitt af því sem Gylfi ræðir í viðtalinu er sú staðreynd að íslenskum félögum gengur mjög erfiðlega að ná árangri hér á landi og í Evrópu á sama tíma.

Breiðablik er í deildarkeppni Sambandsdeildarinnar en þetta er í þriðja sinn í röð sem íslenskt félag kemst svo langt, aldrei hefur það liðið unnið bikar á sama tímabili.

Gylfi segir ferðalög íslenskra félagsliða spila þarna stórt hlutverk. „Þetta er auðveldara fyrir stærri lið, topplið erlendis. Þau fljúga beint heim eftir leik og koma heim um nóttina, mæta í nudd og sund á æfingasvæðinu daginn eftir. Þá eru íslensku liðin búin með eitt flug af tveimur, þú spilar á fimmtudegi í Kosóvó eða Albaníu. Kemur heim seint á föstudagskvöldi, þú nærð laugardagsæfingu og spilar á sunnudegi. Þegar það vantar 2 eða 5 prósent, það munar gríðarlega miklu,“ segir Gylfi Þór í viðtalinu við 433.is.

Hann segir þetta stóra ástæðu þess að Breiðablik barðist ekki um sigur í Bestu deildinni, gæði liðsins séu svo sannarlega til staðar.

„Breiðablik fer langt í Evrópukeppni, þeir spila einhverjum leikjum meira en við. Breiðablik eru ekki lélegir, þetta er bara erfitt. Það bitnar á þeirra frammistöðu, að spila erfða leika á fimmtudegi og svo ertu að spila á móti Fram sem dæmi, eru ferskir. Þeir gefa allt í þetta, það er oft erfitt að brjóta það niður.“

„Það munar rosaleag miklu að tapa þremur eða fjórum stigum í toppbaráttu þegar þú ert í þessum Evrópuleikjum. Það myndi breyta miklu ef það væri hægt að spila á fimmtudegi og mánudegi, þá er kannski leikur aftur á fimmtudegi.“

Gylfi telur að margt þurfi að ganga upp svo íslenskt félagslið geti keppt á báðum vígstöðvum. „Það er miklu skemmtilegra að vera í Evrópukeppni og spila þétt, þú þarft að vera með stóran hóp og heppin með meiðsli.“