Anna Bentína Hermansen, starfskona Stígamóta gagnrýnir harðlega að brotaþolar í kynferðisofbeldismálum þurfi að bíða jafnvel árum saman eftir niðurstöðu dómstóla á meðan það tekur einungis nokkra daga að boða til þinghalds vegna Klausturmálsins svokallaða.
Samkvæmt vinnureglu ríkissaksóknara skal ávallt hraða smálum þar sem sakarefni tekur til líkamlegs og kynferðislegs ofbeldis. Nauðgunarmál, mál sem varða ofbeldi gagnvart börnum og ofbeldi í nánum samböndum sem og mál þar sem gerendur eru yngri en 18 ára eiga þar að vera í sérstökum forgangi.
Það getur tekið allt að þrjú ár frá því rannsókn á nauðgun hefst hjá lögreglu og þar til dómur fellur. Þetta kom fram í kvöldfréttum Stöðvar 2 fyrr í mánuðinum. Ástæðan er sögð vera mikið álag og málafjöldi hjá kynferðisbrotadeild lögreglunnar á höfuðborgarsvæðinu. Hulda Elsa Björgvinsdóttir, yfirmaður ákærusviðs lögreglunnar benti á að dómstólar væru farnir að kilorðsbinda dóma í kynferðisbrotamálum eða jafnvel gefi afslátt á refsingu vegna dráttar á málsmeðferð.
Bára Halldórsdóttir, uppljóstrarinn í Klaustursmálinu svokallaða var boðuð til þinghalds í Héraðsdómi Reykjavíkur síðastliðinn þriðjudag þar sem fjórmenningarnir úr Miðflokknum sem voru á upptöku Báru, lögðu fram beiðni um vitnaleiðslur og öflun sýnilegra sönnunargagna í málinu. Framhald í málinu skýrist undir vikulok.
Anna Bentína Hermansen starfar sem ráðgjafi hjá Stígamótum. Hún ritar opna færslu á facebook síðu sína þar sem hún bendir á augljósan mun á málshraða þegar kemur að Klausturmálinu svokallaða og kynferðisbrotamálum almennt.
„Ef brotaþoli kynferðisofbeldis leggur í það að kæra má hann búast við allt að 3ja ára bið eftir niðurstöðu frá dómstólum, ef svo vel fer að málið nái það langt því flestar kærur eru felldar niður. Gerandinn þarf í mesta lagi að mæta í skýrslutöku hjá lögreglu og oft líða margir mánuðir áður en sú skýrslutaka fer fram.“
Anna Bentína bendir jafnframt á að meðan brotaþolar í kynferðisbrotamálum þurfi að bíða mánuðum saman eftir niðurstöðu þá hafi einungis tekið nokkra daga að boða Báru til þinghalds í Klausturmálinu.
„Þegar fatlaður, samkynhneigður öryrki fer á bar og heyrir háværa þingmenn viðhafa haturs orðræðu gegn öllum þeim minnihlutahópum sem hún tilheyrir og tekur það upp á símann sinn, tekur nokkra daga fyrir lögfræðing þingmannanna að kveða hana fyrir dómstóla.
Svona er íslenskt samfélag með forgangsröðunina á hreinu fyrir sitt fólk sem endurspeglast oft skýrast í íslensku réttarkerfi!“