Nóvember er rjúpna mánuðurinn, margir hafa farið til fjalla og enn aðrir eiga eftir að fara. Útiveran er góð, veðurfarið hefur verið svakalega gott og lítill snjór allavegana hér sunnan heiða. Meiri snjór er norðan og austan heiða.
Erfitt að segja til um hvað er búið að skjóta mikið af rjúpum. Margir hafa fengið í jólamatinn en sumir fáar. Svona er gangurinn í veiðinni en útiveran er góð og líka gott að anda að sér fersku lofti.
Það er laugardagur og fáir á fjalli, þú ert kominn á rjúpnaslóð. Labbitúrinn er að hefjast, þú byrjar að labba með veiðifélaganum og gangan er löng. Ég heyrði að einhver hefði labbað 30 km fyrsta daginn á rjúpu og hann fékk ekkert. Það er gott að hafa það í huga svona í morgunsárið þegar maður ætlar að labba af stað.
Skref fyrir skref, smá föl yfir en lítið um fugl. Það er labbað en fuglinn þessi hvíti er hvergi sjáanlegur. Það líður klukkutími og annar klukkutími. Útiveran er flott, einn og einn hvellur heyrist en aðrir virðast ekki vera að fá mikið.
Gangan er búin, heitt kakó hressir og bætir. Annar klukkutími og eina sem er hvítt á fjalli eru smá skaflar en þetta er góð útivera og það er fyrir mestu.
Næsta helgi er plönuð og þá getur allt skeð, allavega er útiveran góð og útsýnið er meiriháttar. Maður þarf ekki einu sinni að fara uppá hól til að sjá vítt um sveitir. Það er það góða við Ísland í dag, hérna er enginn að trufla mann, ekki einu sinni ein og ein rjúpa. Kannski hvít tófa sem fer hraðar yfir en rjúpa.
Mynd. Maria Gunnardóttir.
