Jóhann Ingi Hafþórsson blaðamaður á Morgunblaðinu leggur til nokkuð rótækar breytingar á reglum í kringum knattspyrnuleiki og vill stytta framleningar.

Jóhann skrifar pistil sinn eftir bikarúrslitaleik kvenna þar sem Breiðablik fór með sigur af hólmi í framlengdum leik gegn FH.

„Úrslit­in réðust í fram­leng­ingu og var hún betri en marg­ar aðrar fram­leng­ing­ar. Fram­leng­ing í fót­bolta er 30 mín­út­ur og þótt hún hafi verið góð á Laug­ar­dals­velli á laug­ar­dag­inn er fram­leng­ing í fót­bolta al­mennt allt of löng. Að spila þriðjung leiks­ins aft­ur þegar all­ir eru orðnir þreytt­ir er ekki sér­lega góð hug­mynd og úr takti við aðrar íþrótt­ir,“ skrifar Jóhann í bakverði Morgunblaðsins.

„Að mínu mati væri það góð hug­mynd að stytta fram­leng­ingu um helm­ing og sleppa hálfleikn­um í fram­leng­ingu.“

Hann tekur svo nokkur dæmi um framlengingar í öðrum íþróttum í grein sinni í Morgunblaðinu.
Fram­leng­ing í körfu­bolta er fimm mín­út­ur, eða einn átt­undi af venju­leg­um leiktíma.
Fram­leng­ing í hand­bolta er sam­tals tíu mín­út­ur, eða einn sjötti af venju­leg­um leiktíma.
Fram­leng­ing í ís­hokkí er fimm mín­út­ur, eða einn tólfti af venju­leg­um leiktíma.
Fram­leng­ing í am­er­ísk­um ruðningi er tíu mín­út­ur, eða einn sjötti af venju­leg­um leiktíma.

Jóhann segir fótboltann ekki í takt við aðrar íþróttir. „Eins og áður seg­ir er það ekki í nein­um takti við aðrar íþrótt­ir. Bakvörður veit ekki um neinn sem er sér­lega spennt­ur þegar fram­lengja þarf fót­bolta­leiki,“ endar Jóhann á að skrifa.