Víðir Sigurðsson, einn allra renyslumesti blaðamaður landsins er hugsi yfir þeirri þróunn að heimavelli íþróttafélaga, beri nú nöfn fyrirtækja. Hann ritar pistil í Morgunblaðið í dag.

Mörg lið fara þessa leið til að reyna að auka tekjur sínar, það er ekki leikur einn að reka íþróttafélag á Íslandi og því fara félög oft þessa leið, það skilur Víðir vel.

,,Ein­hvern tíma hef ég áður minnst á nöfn ís­lenskra íþrótta­mann­virkja á þess­um stað í blaðinu og hvernig sí­fellt fleiri hús og vell­ir eru kennd við fyr­ir­tæki. Við því er svo sem lítið að segja, fé­lög­in þurfa á fjár­magni að halda til rekst­urs­ins og fyrst þau geta fengið aura inn í starfið með því að ljá styrkt­araðilum nafn mann­virk­is­ins þá er það í sjálfu sér besta mál,“ skrifar Víðir í Morgunblaðið í dag.

,,En nöfn mann­virkj­anna verða stund­um ansi kostu­leg. Sum falla vel að ís­lensku máli, Eg­ils­höll­in laumaði sér inn strax í byrj­un án þess að nokk­ur tæki eft­ir og vell­ir kennd­ir við Nes­fisk, Nettó og Norðurál hljóma sæmi­lega þó skemmti­legra væri að þeir bæru enn nöfn Garðs, Kefla­vík­ur og Akra­ness.

,,Ak­ur­eyr­ar­völl­ur er nú kennd­ur við veit­ingastaðinn Greif­ann, hafi það farið fram­hjá ein­hverj­um. Ég veit ekki hversu vel það mun venj­ast!“

Víðir er hins vegar fremur óhress með það að sjá vellina bera nöfn á erlendum fyrirtækjum og tekur dæmi.

,,Þegar nöfn­in eru er­lend verða þau stund­um an­kanna­leg, oft hrein­lega ljót. Würth-völl­ur Fylk­is er nýj­asta dæmið um það og Europcar-völl­ur­inn í Sand­gerði er í sama flokki.“

,,Í Vog­um hét völl­ur fót­boltaliðsins Þrótt­ar um skeið Voga­bæj­ar­völl­ur. Nú hafa Þrótt­ar­ar stigið skref­inu lengra. Í ár heit­ir sá ágæti leik­vang­ur Vog­aí­dýfu­völl­ur­inn! Úff…,“ skrifar Víðir og er greinilega ekki sáttur.

Hann hrósar hins vegar KR fyrir þá leið sem félagið fer í sumar.

,,En KR-ing­ar frá hrós dags­ins. Þeir eru á milli skipa, ekki leng­ur með Al­vo­gen í vall­ar­nafn­inu og ekk­ert nýtt komið í staðinn. Í leikja­dag­skrá KSÍ eru heima­leik­ir KR nú sagðir fara fram á Meist­ara­völl­um. Fyr­ir ókunn­uga, þá ligg­ur gata með því nafni að vell­in­um. Og svo fylg­ir þessu skemmti­leg­ur hroki!“