Þessi skoðunargrein birtist í nýjasta tölublaði DV:
Það er skammt stórra högga á milli hjá íslenska karlalandsliðinu í fótbolta, liðið reynir að rífa sig upp af rassgatinu eftir magurt haust. Liðið byrjaði með ágætum í undankeppni EM 2020 og vann fínan sigur á Andorra, en í kjölfarið fylgdi högg gegn Frakklandi. Það kom fáum á óvart að Ísland tapaði gegn Frakklandi, það var kannski frekar hvernig liðið missti hausinn undir lok þess leiks sem olli áhyggjum. Sú samstaða og endalausa barátta sem liðið hefur sýnt á síðustu árum, sást ekki. Nóg um það.
Þetta íslenska landslið hefur frá árinu 2013, fært íslensku þjóðinni ógleymanleg augnablik. Liðið sló varla feilnótu í fimm ár, vissulega töpuðust einhverjir æfingaleikir en hverjum var ekki sama? Liðið náði mögnuðum árangri á Evrópumótinu í Frakklandi 2016 og tveimur árum síðar var liðið komið á Heimsmeistaramótið. Ísland var eitt af 32 bestu landsliðum í heimi, liðið komst á stærsta íþróttamót í heimi. Magnaður árangur, liðið var hársbreidd frá því að gera frábæra hluti á stærsta sviðinu. Það er einstakt afrek fyrir 330 þúsund manna þjóð að komast á þetta mót, langminnsta þjóðin sem hefur afrekað það.
Svo er komið að hinni vanþakklátu þjóð, íslenska þjóðin virðist vera fljót að gleyma. Nú þegar á móti blæs, virðist stuðningurinn hverfa. Margir af þeim sem nutu þess að horfa á velgengni liðsins, ætla ekki að standa með liðinu þegar á móti blæs. Þetta er kallað að vera rækjusamloka, fólk mætir þegar árangurinn sýnir sig en ætlar að láta sig hverfa þegar gefur á skútuna. Þetta sama fólk kepptist við að kaupa miða fyrir um ári. Í dag hefur miðasala á næstu leiki liðsins staðið yfir í nokkrar vikur, langt er frá því að verða uppselt. Nú þegar liðið þarf mest á stuðningi að halda, reynist erfitt að fá stuðning. Lestur á greinum um íslenska landsliðið er komið á svipaðar slóðir og þegar allt var í steik á árum áður. Ekki er komið ár síðan að liðið var á HM og liðið á fína möguleika á að komast á EM 2020. Það veltur hins vegar allt á leikjunum tveimur gegn Tyrklandi og Albaníu í sumar. Því ætla ég að skora á allar rækjusamlokur landsins að tryggja sér miða, og standa með strákunum okkar þegar á móti blæs og snúa skipinu við.
