Tiffany vildi forræði yfir börnum sínum – Fór eitthvað úrskeiðis?
Undir lok febrúar árið 2016 fékk átta barna móðir frá Akron í Ohio í Bandaríkjunum lífstíðardóm og 30 mánuðum betur fyrir að hvetja til morðs James Harris, 69 ára.
Fyrir dómsuppkvaðningu hafði konan, Tiffany Powell, farið þess á leit að fá að vera fjarverandi er örlög hennar yrðu gerð heyrinkunn, sagðist ekki treysta sér til að vera viðstödd. Áður en dómari hafði tekið ákvörðun þar að lútandi dró Tiffany í land og sat, þessa ögurstund, og nánast faldi sig á bak við tölvuskjá og huldi andlitið í höndum sér.
Niðurstaða kviðdóms var sú að Tiffany hefði skipulagt morðið á James Harris, fyrrverandi sambýlismanni hennar og föður fimm barna hennar.
Saksóknarar sögðu að Tiffany hefði narrað James frá Canton, þar sem hann bjó, til heimilis hennar í Akron, þann 26. apríl 2014. Það hafði Tiffany gert undir því yfirskini að James gæti skoðað bíl og uppþvottavél sem hann hafði hugsanlega áhuga á að kaupa.
Þegar upp var staðið hafði nýr kærasti Tiffany, Paul Reed, orðið James að bana í kjallaranum. Paul fékk lífstíðardóm fyrir vikið í febrúar 2015.
Við réttarhöldin sjálf hélt Tiffany því fram að ástæða þess að hún fékk James til að koma á heimili hennar hefði verið sú að þannig myndi hann brjóta gegn nálgunarbanni, sem hún fyrir mistök hélt að væri enn í gildi. Hún hefði vonað að þannig fengi hún á ný forræði yfir börnum sínum og gæti verndað þau.
Við dómsuppkvaðningu endurtók Tiffany þessa skýringu og bætti við: „Ég vildi aldrei að þetta gerðist. Ég mundi aldrei vilja að börnin mín horfðu á móður sína og segðu „þú drapst pabba“.“
Tiffany sagði að samband hennar og James hefði verið stormasamt og að hann hefði lagt hendur á hana og sum barnanna. „Ég varð að gera eitthvað. Þetta var neyðarúrræði … ég hefði aldrei gripið til þess að bana einhverjum,“ sagði hún.
Paul Reed bar vitni við réttarhöldin og studdi framburður hans skýringar Tiffany. „Við vorum með áætlun, en hún brást,“ sagði hann.
Að sögn Pauls var aldrei gert ráð fyrir að James kæmi inn í húsið, eingöngu bílskúrinn til að skoða áðurnefndan bíl. En skyndilega hefði hann verið kominn niður í kjallara, vopnaður skammbyssu.
Til handalögmála hefði komið milli Pauls og James og í viðleitni sinni til að afvopna James hefði Paul barið höfði hans nokkrum sinnum við gólfið. Að lokum hefði James sleppt byssunni og ekki hreyft sig frekar. Þá hefði Paul haft samband við lögregluna.
Enn fremur sagði Paul að hann og Tiffany hefðu þurft að flytja nokkrum sinnum: „James átti það til að koma og skapa til leiðinda.“ Sumarið 2013, til dæmis að sögn Pauls, kom James og sparkaði í pallbíl Pauls, dró hann út úr bílnum og réðst á hann með stöng fyrir lyftingalóð.
Hvað sem öllu þessu leið var litla miskunn að finna hjá kviðdómurum. Verjandi Tiffany, Kerry O’Brien, fór þess á leit við dómarann, Tom Teodosio, að dæma Tiffany til mildustu mögulegu refsingar, 20 ára fangelsi, en saksóknarinn, Jonathan Baumoel, lagði hart að dómaranum að kveða upp lífstíðardóm.
Jonathan Baumoel varð að ósk sinni, sem fyrr segir, og Tiffany var dæmd til lífstíðarfangelsis og 30 mánaða að auki fyrir að hafa á einhverjum tímapunkti hindrað gang réttvísinnar.
