Krossfestingin sem Jesús frá Nasaret þurfti að upplifa er sannarlega hræðileg aftökuaðferð og til marks um grimmd fyrri tíma. Ekkert lát er á slíkum frásögnum úr veraldarsögunni og voru aftökuaðferðirnar sérstaklega grimmdarlegar á hinum myrku miðöldum.

Sagnfræðingar eru þó flestir á því að aftaka hins rúmenska György Dózsa sé sú hrottalegasta í mannkynssögunni. Dózsa var hermaður frá Transylvaníu sem leiddi uppreisn bænda gegn yfirboðurum sínum í upphafi 16. aldar.

Uppreisnin rann út í sandinn og var Dózsa handsamaður á lífi, illu heilli. Dózsa hafði verið kallaður bóndakonungurinn á meðan uppreisninni stóð og ákváðu aðalsmennirnir sem tóku hann höndum að krýna hann með sérstaklega grimmdarlegum hætti.

Dózsa var bundinn við sérsmíðað hásæti úr járni en síðan var kveikt bál undir því sem gerði það að verkum að Dózsa sviðnaði með tilheyrandi vítiskvölum. Að auki var járnkórónu, logandi heitri, komið fyrir á höfði hans.

Þess var þó gætt að Dózsa myndi lifa hina hrottalegu pyntingu af og þegar þessu var aflokið tóku hryllilegri raun við. Fyrst var bróðir Dózsa, Gergely, tekinn af lífi fyrir framan hann og þvínæst voru nánustu fylgismenn hans, sem höfðu verið sveltir í tíu daga, dregnir fyrir framan hann. Þeir voru neyddir til þess að leggja sér til munns bita sem skornir voru af Dózsa en þeir sem neituðu voru þegar í stað teknir af lífi.

Þegar þessari viðurstyggilegu raun var lokið var Dózsa svo sjálfur brytjaður niður.

Þrátt fyrir að á þessum árum hafi viðurstyggilegar aftökur tíðkast víða um Evrópu þá voru samtíðarmenn meira að segja hneykslaðir yfir grimmdinni sem bóndakónginum György Dózsa var sýnd og blessunarlega var aftökuaðferðin ekki endurtekin, svo vitað sé.