Litla stúlkan var rétt tæplega þriggja ára þegar hún fannst og var það unnusti konunnar sem fann hana ofan í skúffu á heimilinu. Það gerðist þegar maðurinn kom heim einn morgun til að fara á klósettið eftir að unnusta hans og móðir stúlkunnar var farin til vinnu.
Fyrir dómstólum kom fram að stúlkan hafi verið mjög vannærð þegar hún fannst og ekki þekkt eigið nafn. Hún hafði aldrei farið út fyrir hússins dyr eða andað að sér fersku lofti og raunar litið út eins og sjö mánaða barn þegar hún fannst. Líklegt má telja að stúlkan muni glíma við talsverðar áskoranir þegar hún vex og þroskast.
Móðirin játaði sekt sína fyrir dómstólum og hlaut sem fyrr segir sjö og hálfs árs fangelsisdóm.
Dómari í málinu var ómyrkur í máli þegar hann kvað upp dóminn og sagði að móðirin hefði svipt stúlkuna þeirri ást og umhyggju sem hún átti skilyrðislausan rétt á. „Afleiðingarnar fyrir stúlkuna voru skelfilegar, bæði líkamlega og andlega,“ sagði hann en bætti við að stúlkan væri nú „hægt og rólega“ að vakna til lífsins eftir að hafa verið í þessum hrikalegu aðstæðum fyrstu æviárin.
Í frétt Mail Online kemur fram að stúlkan hafi verið meira og minna geymd í skúffu undir rúmi á heimilinu og oftast fengið Weetabix, sem búið var að mauka og blanda saman við mjólk, að borða í gegnum sprautu. Var stúlkan skilin ein eftir í skúffunni þegar móðirin hélt til vinnu eða þegar hún fór út í öðrum erindum.
