Þegar uppboðshaldari opnaði dyrnar að íbúð einni í miðborg Parísar trúði hann varla eigin augum. Íbúðin hafði staðið mannlaus í 70 ár og eins og hann átti von á var mikið af ryki og köngulóarvefjum í henni. En það var ýmislegt annað í henni.

Íbúðin var í eigu Madame de Florina, sem neyddist til að flýja heimili sitt 23 ára að aldri, þegar síðari heimsstyrjöldin braust út. Hún læsti einfaldlega dyrunum og flúði suður á bóginn undan nasistum.

Heimsstyrjöldinni lauk 1945 en Madame de Florian sneri aldrei aftur heim. Enginn hafði því komið inn í íbúðina þegar hún lést 2010, 91 árs að aldri. Það var ekki fyrr eftir andlát hennar að fjölskylda hennar komst að því að hún ætti lúxusíbúð í París. Uppboðshús var því fengið til að meta það sem var í íbúðinni.

Þar voru húsgögn frá upphafi tuttugustu aldarinnar og eldhúsið var fullt af gömlu postulíni. Margar aðrar gersemar leyndust þar, uppstoppaður strútur, verðmæt málverk og gömul dúkka af Mikka Mús. En það sem vakti einna mesta athygli var málverk af fallegri konu. Þetta reyndist vera mynd af ömmu Madame de Florian sem hafði átt íbúðina á undan henni. Í fyrstu vissi uppboðshaldarinn ekki hver hafði málað myndina en eftir smá rannsóknarvinnu kom í ljós að það var Giovanni Boldini en hann var mjög virkur á „La belle époque“ tímabilinu. Málverkið var málað 1888 þegar amma de Florian var 24 ára. Það seldist fyrir 3,4 milljónir dollara á uppboði.

En eftir stendur að ekki er vitað af hverju de Florian sneri aldrei aftur í íbúðina sína og við því fæst líklegast aldrei svar.