Stjörnufræðingar fá líklegast aldrei nóg enda af nógu að taka við rannsóknir á óravíddum alheimsins. Þá dreymir sífellt um stærri og betri sjónauka sem sjá lengra en nokkru sinni. En eftir því sem sjónaukarnir verða stærri, þeim mun erfiðara og dýrara er að byggja þá. Það bætir heldur ekki úr skák að gufuhvolf jarðarinnar er víðast til þess fallið að draga úr gagnsemi sjónaukanna. Af þeim sökum er reynt að koma þeim fyrir í mikilli hæð þar sem gufuhvolfið er þynnra.

David Kipping, lektor í stjörnufræði og stjarneðlisfræði við Columbia háskólann, hefur nú sett fram nýja hugmynd um hvernig er hægt að fá stærri sjónauka en nokkru sinni áður án þess að þurfa að byggja risastóra sjónauka með tilheyrandi speglum. Hann vill nota jörðina og gufuhvolfið sem linsu til að sjá lengra út í geiminn en við höfum nokkru sinni getað. Sjónauki af þessari stærðargráðu myndi opna nýjar víddir í upplýsingaöflun og rannsóknum sagði hann í samtali við Danska ríkisútvarpið. Hann sagði hugsanlegt að sjá hitaútgeislun frá menningarheimum á fjarlægum plánetum.

Vandamálið með stóra sjónauka eru speglarnir sem eru notaði í þá. Eftir því sem þeir verða stærri er erfiðara að láta þá halda nákvæmu lagi sínu og hreinleika sem þeir þurfa að hafa til að geta endurkastað ljósi með þeirri miklu nákvæmni sem krafist er. Af þessum sökum hækkar kostnaðurinn með hverjum metra sem er bætt við ummál speglanna.

En ekki eru allir vissir um að hægt sé að láta hugmynd Kipping verða að veruleika en hann er sjálfur nokkuð bjartsýnn. Á vef Danska ríkisútvarpsins er hægt að lesa meira um málið.