Það eru alls konar eldhúsráð sem ganga manna á milli, en sum þeirra eru einfaldlega glórulaus. Hér eru nokkur af þeim.
Þó margir haldi annað þá er salti aðeins bætt í vatn til að bæta bragð þess sem er soðið. Það er algjör misskilningur að saltið geri það að verkum að suða náist fyrr upp. Suðupunktur saltsvatns er hærri en suðupunktur vatns þannig að saltvatn nær hærra hitastigi en tekur þar af leiðandi lengri tíma að ná upp suðu í því.
Eldamennskan verður einfaldari ef þú þekkir þína hnífa. Skörðóttur brauðhnífur er góður til þess að skera mjúka ávexti og grænmeti eins og tómata og jarðarber, en einnig brauð og bakkelsi. Flysjunarhnífar er fullkomnir þegar þarf að afhýða, fjarlægja fræ eða hreinsa rækjur. Hnífur með breiðu blaði er góður í að skera rótargrænmeti. Þannig að það skiptir miklu máli hvernig hníf þú velur við mismunandi tilefni og eldamennsku.
Þetta er alrangt því sellerílauf eru eins og kryddjurtir og hægt er að nota þau sem slík. Saxaðu sellerílaufin eins og um kryddjurtir væru að ræða og notaðu þau til dæmis í staðinn fyrir kóríander eða steinselju – í soðum, súpum, kássum eða sem skreytingu.
Önnur algeng mistök hér á ferð. Ef of mikið er á pönnunni verða matvælin guðusoðin en ekki steikt og brúnast ekki vel. Auðvitað er fljótlegra að troða öllu á pönnuna en útkoman verður ekki eins góð. Það er betra að steikja í hollum svo allt eldist jafnt og þétt og fái fallegan lit.
Ó, nei. Auðvitað virðast þessar vörur vera ferskari þegar þær eru nýkomnar úr ísskápnum en ískaldar geta þær gert bakkelsið þéttara í sér. Best er að geyma egg og mjólkurvörur við stofuhita í 30 til 60 mínútur áður en þær eru notaðar svo bakkelsið verði léttara og loftkenndara.
Hrísgrjón sem hituð eru upp aftur, til dæmis næsta dag, geta valdið matareitrun ef þau eru ekki hituð rétt. Elduð hrísgrjón þurfa að kólna alveg áður en þau eru sett í lofttæmdar umbúðir í ísskáp. Það má ekki geyma þau í meira en einn dag og síðan þarf að hita þau upp þannig að þau séu sjóðandi heit. Munið hins vegar að það má alls ekki hita þau upp aftur.
Það er auðvitað mjög freistandi að snúa kjöti í sífellu en það er óþarfi. Ef það er gert þá fæst ekki stökkt skinn á kjötið og fallegur litur. Það er nefnilega alveg nóg að snúa kjöti tvisvar á meðan það er eldað til að varðveita bragðið og raka.
Það er bara rangt. Ekki hunsa uppskriftina. Ef hann á að vera smátt saxaður, þá skaltu saxa hann smátt. Ef þarf að mauka hann með hvítlaukspressu, þá skaltu gera það. Bragð hvítlauksins breytist eftir því hvernig hann er skorinn og er til dæmis mildara bragð af gróf söxuðum hvítlauk en þeim sem er maukaður. Þá fylgir heilum hvítlauksgeirum mildasta bragðið.
Að skola kjúkling útrýmir engum bakteríum heldur getur þvert á móti dreift þeim í eldhúsinu. Það er eldunin sem drepur bakteríurnar.
Þetta á alls ekki við í dag og það er ekkert sem sannar að matur sem kólnar snögglega eyðileggist. Atvinnumenn í eldamennsku mæla þvert á móti með að afgangar eigi að fara fljótlega inn í ísskáp, helst innan nokkurra klukkustunda. Ástæðan fyrir því er að magn baktería í matnum getur tvöfaldast ef hann er skilinn eftir við stofuhita of lengi.
Þessi aðferð er vissulega fljótleg og einföld en grænmetið getur orðið gegnblautt og ólystugt með þessari aðferð. Það er betra bara að gufusjóða grænmetið þó það taki lengri tíma.
Það er algjör óþarfi að setja olíu í vatn þegar á að sjóða pasta. Betra er að bæta bara salti í vatnið og ná upp suðu áður en pastað er sett ofan í pottinn.
Það á bara að setja kartöflurnar í álpappír þegar þær eru alveg við opinn eld eða hita, eins og á grilli. Það er algjör óþarfi að bruðla með álpappírinn þegar kartöflur eru bakaðar í ofni og verður það bara til þess að flusið verður ekki stökkt. Við viljum það ekki.
Alls, alls ekki. Ef deigið er þeytt mikið þá verða pönnukökurnar þéttar í sér, ekki léttar og dúnmjúkar. Best er að blanda þurr- og blautefnunum saman í sitthvoru lagi og blanda þeim svo saman létt, bara þar til allt er vel blandað saman. Alls ekki þeyta í tíma og ótíma.
Þetta eru algeng mistök. Staðreyndin er að eldunartími hvítlauks er mun styttri en lauks. Þannig að ef þið viljið ekki að hvítlaukurinn brenni þá er best að bæta honum við eins seint í eldamennskunni og hægt er, nema uppskriftin kveði á um að hann sé steiktur fyrst og síðan vökva bætt út í.
Eins og þið hafið tekið eftir í nokkrum uppskriftum hér á matarvefnum þá er pastavatn algjör snilld, sem sagt vatnið sem pasta er soðið upp úr. Alls ekki hella því strax í vaskinn því hægt er að nýta það til að gera sósur þykkari, enda stútfullt af sterkju og salti.
Það er ekki gott að setja hráar kartöflur beint í sjóðandi vatn því þá eldast ytra lagið fyrr en það innra. Best er að setja kartöflur í kalt vatn með smá salti og hita vatnið síðan jafnt og þétt þar til það nær suðu.
Þetta eru svokölluð byrjendamistök. Ef pönnur og ofnar eru forhitaðir þá eldast maturinn á jafnari hátt. Það er sérstaklega mikilvægt að ná góðum hita upp í feitinni sem notuð er til að steikja upp úr á pönnu og ef ofn er ekki stilltur á rétt hitastig er hægt að rústa góðu bakkelsi.
Kjöt sem fær ekki að hvíla er alls ekki uppá sitt besta. Þegar kjöt fær að hvíla slaknar á vöðvatrefjum og kjötið verður safaríkara. Þetta tekur ekki langan tíma því kjöt þarf bara að hvíla í 5 til 10 mínútur áður en það er skorið.
Það er leikur einn að blása lífi í brauð sem er orðið þurrt og óspennandi. Hægt er að leggja það í bleyti í kalt vatn til að veita því raka og hita það síðan í ofni í nokkrar mínútur. Þá er einnig hægt að nota það í fjölmargar uppskriftir og til dæmis hægt að búa til French Toast eða brauðteninga.
Nei, þeir þurfa bara alls ekki á ísskáp að halda. Kuldinn hefur nefnilega slæm áhrif á bæði bragð og áhrif. Geymið tómata á eldhúsborði án þess að sólin skíni á þá og neytið þeirra innan nokkurra daga.
