Heiður: Sólveig Jónsdóttir

Heiður er áleitin saga um togstreituna á milli þess að berjast fyrir réttindum heillar þjóðar eða hamingju eigin fjölskyldu. Í bókinni endurspeglast samtímasaga norðurírsku þjóðarinnar í sögu lítillar fjölskyldu sem sundrast í Reykjavík. Til að eiga möguleika á því að halda áfram með lífið í einhvers konar sátt eða friði þarf Heiður að gera upp fortíðina, fá að vita sannleikann um föður sinn og það sem átti sér stað fyrir öllum þessum árum. Allt er þetta samtvinnað. Hún var bara barn þegar faðir hennar og bróðir hverfa úr lífinu og líf þeirra mæðgna varð aldrei samt eftir það. Eftir því sem hún kemst að fleiri staðreyndum um örlög eigin föðurfjölskyldu kemst hún líka að því að óuppgerð mál heils þjóðfélags munu alltaf draga dilk á eftir sér. Friður er að sjálfsögðu mikilvægur og kærkominn en honum verður að fylgja réttlæti til þess að ekki sé hætta á að sagan endurtaki sig.

Um skáldsöguna Heiði segir Sólveig:

„Sagan er að stórum hluta byggð á frásögnum og sönnum atburðum úr lífi fólks á Norður-Írlandi. Ég eignaðist marga vini frá Norður-Írlandi þegar ég bjó í Skotlandi um nokkurra ára skeið. Ég kynntist líka fjölskyldum þessara vina minna og fékk að vita um hluti sem sumt af þessu fólki upplifði bæði á tímum The Troubles og svo eftir að friðarsamkomulagið var samþykkt. Þetta eru atburðir sem ekki er hægt að lesa um í sögubókum eða fræðiritum heldur erfiðar upplifanir sem nánast urðu hversdagslegar á þessum flóknu tímum. Það er búið að vera mjög áhugavert að tala við fólk sem hefur lesið bókina. Margir tala um að hafa alltaf haft mikinn áhuga á þessari átakasögu Írlands og muna eftir fréttaflutningi frá því að þessi ófriðartími stóð sem hæst.“

Hasim: Þóra Kristín Ásgeirsdóttir

Bókin um Hasim: Sönn spennusaga og ævintýri úr hversdagslífinu

Það er hægt að lesa bókina um Hasim eins og spennusögu, barn sem er borið út og látið týnast í risastórri, ókunnugri borg. Barn sem þvælist um í Kalkútta, milli barnafangelsis, munaðarleysingjahælis og heimavistarskóla fyrir fátæka drengi og endar loksins á Íslandi, í litlu sjávarþorpi.
Hasim er ekki venjulegur drengur og hann hefur ekki lifað neinu venjulegu lífi. Hann kemur hingað til lands tólf ára á handskrifuðu vegabréfi. Það fylgja honum mjög litlar upplýsingar og enginn veit að hann á að baki erfiðar minningar um ofbeldi og kynferðislega misnotkun. Eftir ár á Íslandi er honum skilað og hann verður aftur umkomulaus. Við taka mjög erfið unglingsár þar sem hann lifir á jaðrinum og býr um skeið meðal utangarðsmanna í miðborginni.

Þótt nánast allt  í lífinu hafi verið honum mótdrægt missir hann samt ekki lífsgleðina og baráttuviljann, hann eygir alltaf von um að hitta móður sína aftur þótt það verði að teljast óraunsætt. Hann fer til Indlands, tvítugur að aldri, til að láta drauminn rætast. Endurfundirnir verða þó öðruvísi en hann hafði séð fyrir.

„Elsti sonur Hasims segir að í sínum huga hafi Hasim verið ævintýrapersóna frekar en pabbi og eftir lestur bókarinnar skilur lesandinn af hverju,“ segir Þóra Kristín Ásgeirsdóttir, höfundur bókarinnar. „Hasim hefði auðveldlega getað endað í ræsinu en hann vann að lokum í fjölskyldulottóinu. Í dag er hann fimm barna faðir, elsta barnið á hann með íslenskri konu en hin fjögur með eiginkonu sinni frá Pakistan. Hann býr og starfar í Noregi en segist fyrst og fremst vera Íslendingur.“