Viðræðurnar, sem átt er við, eru viðræður um kjarnorkuáætlun Íran. Íranar sömdu við fjölda ríkja um hana árið 2015 en sá samningur er steindauður. En Íranar halda dyrunum opnum og að undanförnu hafa óbeinar viðræður átt sér stað á milli ríkjanna með milligöngu stjórnvalda í Óman.
Samkvæmt samningum þá var fallið frá hluta refsiaðgerða alþjóðasamfélagsins gegn Íran gegn því að alþjóðlegir eftirlitsmenn fengju að fylgjast með kjarnorkuáætlun þeirra til að tryggja að þeir myndu ekki smíða kjarnorkuvopn.
Donald Trump ákvað 2018 að draga Bandaríkin út úr samningnum og tók upp harðar refsiaðgerðir gegn Íran. Hann sakaði Írana um að svíkja samkomulagið en sérfræðingar segja það ekki rétt.
Í kjölfarið byrjuðu Íranar að auka birgðir sínar af auðguðu úrani og eiga nú 27 sinnum meira af því en heimilað var í samkomulaginu frá 2015. Þá er hreinleiki úransins mun meiri en kveðið var á um í samningnum.
Alþjóðlegir sérfræðingar telja að Íranar hafi auðgað nóg úran til að geta smíðað þrjár kjarnorkusprengjur en til þess þurfa þeir að auka hreinleika þess upp í 90% en hann er nú 60% að því að talið er.
Íranar hafa haft í hótunum við Ísrael síðustu mánuði vegna stríðsins á Gasa og árása Ísraelsmanna á leppa Írana í Miðausturlöndum, það eru hryðjuverkasamtök á borð við Hizbollah.
En Íranar vilja alls ekki lenda í stríði gegn Ísrael og Bandaríkjunum, sem hafa heitið að styðja Ísrael. Ástæðan er að íranski herinn hefur ekki roð í heri Ísraels og Bandaríkjanna og að þeir munu væntanlega nýta sér átök við Íran til að ráðast markvisst á kjarnorkustöðvar Írana sem eru grafnar djúpt í jörðu og inn í fjallshlíðar.
Íranar myndu þá einnig eiga á hættu að missa tökin á leppsveitum sínum í Miðausturlöndum en þær fá fjárhagslegan og hernaðarlegan stuðning frá Íran.
Án kjarnorkuógnarinnar og leppsveitanna eiga Íranar á hættu að sitja eftir einir og vanmáttugir.
